________________
[ है० ८.२.१६८] . तृतीयः सर्गः। १११ निच-नवल्लय-रचिर में एक-मणं नवाणुराइल्लं । ... एकल्लं चिअ मुश्चसि कीइ वि रमणम्मि इअ रुन्नं ॥ ८७॥ अवरिल्लञ्चल-गहिओ भालोवरि-निहिअ-भुमयमन्नाए । भमया-दासो व्व पिओ विहसन्तो सणिअमवगूढो ॥ ८८ ॥ · मणयं च मुच्छिरो वेविरो अ मणि पिओ मणा हसिरो । कीइ वि रइ-मीसाए वम्मह-मीसालिओ रमिओ ॥ ८९॥
८७. नित्यं नवे अन्यान्यनायिकारूपे रागवन् रागपर एकस्मिन् त्वय्येव मनो यस्याः सा तथा तां नवानुरागाम् उदीयमानस्नेहाम् एकाम् असहायामेव मां मुञ्चसि कयापि रमणे इति इत्थं रुदितं साश्रुपातं जल्पितम् ॥
अप्पुल । नवल्लय । राइल्लं । “ स्वार्थे कश्च वा” [ १६४ ] इति कः । चकारात् डितौ इल्लोल्लौ ॥ नवल्लय । एकलं । “लो नवैकाद् वा”.[१६५] इति लः। पक्षे एक । नव ।
८८. भालस्य उपरि ऊर्ध्व निहिते धृते ध्रुवौ यत्र ग्रहणे तत् तथा । सकोपम् इत्यर्थः । एवम् उपर्यञ्चलेन . उत्तरीयांशुकान्तेन गृहीतः . अवष्टब्धः ध्रुवो दास इव तदुत्क्षेपमात्रेण कृत्यकरणात् मन्यते किंकर
इव प्रियः अन्यया विहसन् धृष्टत्वाद् विकसन् शनैर्मन्दम् अवगूढः 'आलिङ्गितः ॥ ज्ञातापराधत्वेन पादपतनादिभिराराधयन्नपि निर्भसितत्वाद् गन्तुं प्रवृत्तः सन् कृतकोपं चेलाञ्चलेन गृहीत्वा मन्दम् आलिङ्गित इति भावः ॥
अवरिल। "उपरेः संव्याने[१६६]इति लः॥[संव्यान इति किम्। भालोवरि]॥ भुमय भमया । “भ्रुवो" [१६७] इत्यादिना मया डमया इत्येतौ ॥ सणिों । " शनैसो डिअं" [१६८] इति डित् इअं ॥ .. .
८९. मनार मूर्छावान् मनाग वेपवान् मनाक् च हास्यवांश्च । शठत्वात् तदावर्जनाय किंचित् तत्तद्भावभाग् इति भावः । मन्मथेन १० इक्कमणं; D एकमणं. २ BCD उवरिल्ल.
