________________
[ है० ८.२. ११९] तृतीयः सर्गः ।
लवणिम-जल-द्रह निह-नाहि-मण्डले उच्चिणेसु लहुअमिमं । हलिआर-गोरि हरिआल-वनयं हलुअममिलायं ॥ ६१ ॥ वण-सिरि-णडाल-तिलयं तिलयं गेय्हं तए वर-णलाडे । गेज्झाथोब-परिमलं अथोक-जहणे अथेव-सिरि ॥ ६२ ॥ दाही अथोअ-कुसुमेहि सेहरं दिट्ठिएहं बिम्बोट्टि । धूआ-बहिणी-भइणी-दुहिअ व्व तुह प्पिआ लवली ॥ ६३॥ आणाल । “आलाने लनोः" [११७ ] इति लनोयंत्ययः ॥ अलचपुर । “अचलपुरे चलोः" [ ११८ ] इति चलयोर्व्यत्ययः ॥ मरहट्ठ । " महाराष्ट्र हरोः" [ ११९] इति हरयोर्व्यत्ययः ॥ ६१. [७२] द्वादशभिः कुलकम् । बहिः अबहिः स्फुटप्रेमभिः मनोवाक्कायेषु व्यक्तानुरागैः कैरपि तरोरधः रतेर्मातृष्वमृदुहितर इव निरतिशयसौन्दर्याद् उत्प्रेक्ष्यन्ते स्मरप्रियाया जननीभगिनीपुत्रिका इव प्रेयस्यो वल्लभाः इति पूर्वोक्तरीत्या आलपिताः सस्नेहं भणिताः ॥ [६१] । आलपनप्रकारमेवाह । लवणिमा लावण्यं स एव दृष्ट्याप्यायकत्वेन जलं तस्य हृदनिभं नदकल्पं नाभिमण्डलं यस्यास्तस्या आमन्त्रणम् । तथा हरितालवद् गौरि गौरवणे हरितालवद् वर्णो यस्य तत् लघुकं सूक्ष्मम् इदं पुरोवर्ति अमिलातकं वर्णपुष्पं लघुकं शीघ्र यथा भवति एवम् उच्चिनु त्रोटय ॥
६२. हे वरललाटे रम्यभालस्थले अस्तोकजघने विसंकटकटीतटाग्रभागे त्वया वनश्रीललाटस्य तिलकमिव शोभाकृत्त्वात् पुण्ड्रकमिव । ग्राह्यो नासिकापेयः अस्तोकः परिमलो यस्य तत् तथा अस्तोकाश्र मभूतशोभं तिलककुसुमं प्राह्यम् ॥
६३. दुहिता च पुत्रिका भगिनी च स्वसा भगिनीदुहिता च ता इव प्रिया लवली । बिम्बषद् ओष्ठौ यस्यास्तस्या आमन्त्रणम् । हे
१ BC हि. . D तिलकं कुसुमं.
