________________
(७०)
-
स्याह-अनुस्वाराभावः इति एतन्निपातनम् । एकवचनस्यातन्त्रवाद्दिवचना: दावपि ।
हुणोः कटावन्तौ शिटि नवा ।१।३।१७। पदान्तस्थयोः इणयोः शिटि परे यथासङ ख्यं कटावन्तौ वा स्याताम् । प्राङ्क छेते, प्राङ्क शेते, प्राङ शेते। सुगण्ट्छेते, सुगण्ट्रोते, सुगणशेते ॥१७॥
इच ण च कुणी तयोः कश्च टश्च कटौ। अत्रान्तशब्द आगमबोधकः, । प्राङ्क ते 'अञ्चू गती च' अञ्च् प्रपूर्वः । प्राञ्चतीति प्राङ, 'क्विप्' ।५।१३१४८। 'अञ्चोऽनर्चायाम्' ।।४।२।४६। सूत्रेण नस्य लोपः । 'अप्रयोगीत् ।।१।३७। विवप्लोपः । सिः । 'अच:' ।१।४।६९। सूत्रेण चकारात् प्राक् नोन्तो भवति । 'दीर्घङयाब ०।१।४।४५ इति सिलोप:। 'पदस्य'।२।११८९। इति चलोपः । 'युजञ्चक्रुञ्चो नो ङ२।१।७१। सूत्रेण नकारस्य ङकारे प्राङ, इति । शेते । अत्र शीङक स्वप्ने वर्तमानाते 'शाङ ए: शिति ।४।३।१०४। अनेन गुणः । गुणण सख्याने 'चुरादिभ्यो णिच्' ।३।४।१७। 'यन्त्यस्वरादे:' १७।४।४३। सुगणयतीति क्विा सुगण् । कटयोंविधानसामर्थ्यात् 'घुटस्त्तीय: १२।१७६॥ इति न प्रवर्तते । प्राइक छोते इत्यत्र 'प्रथमादधुटि शश्छः ।१।३।४। इति शकारस्य छत्व भवति ।
"ड्नः सात्सोऽश्चः। १।३।१८। पदान्तस्थाभ्यां उनाभ्यां परस्थ, सस्य 'त्स' इति तादिः सो वा स्यात् । अश्चः चावयवश्चेत् शो न स्यात् । षड्त्सीदन्ति, षट्सीदन्ति भवान्त्साधुः, भवान्साधुः । अश्च इति किम् ? षट्श्च्योतन्ति । . ॥१८॥
उश्च नश्च इन तस्मात्, तादीनां द्रवद्रव्यत्वात् केवलानामान
