________________
(१५८०
जिनेश त्वां नमस्कृत्य, यन्नरो मुनिमिच्छति ।
अतो नरसुराधीश तुन्यस्तोत्र त्वमर्हसि ॥ इत्यत्रामन्त्र्यस्य: सत्त्वात्त्वादेश: स्यादिति द्विवचनोपादानम् । पापनाशन इति पापं नाशयत ति 'रम्यादिभ्यः कर्तरि' ।।३।१२६। इत्यनटप्रत्यय देशनाकाल इति-देशन देशम्त करोतात 'णिज्बहुलं' ।।४।४। इति णिच् देश्यत इति देशना 'णिवेत्त्यास०' ।।३।१११। इत्यनप्रत्ययः । जिनेन्द्राणामिमे. जैनेन्द्रा: 'तस्येदम्' ।६३।१६०। इत्यप्रत्ययः । देशनाकाले-उपदेशसमये भवः संसार: स एव कूपः तत्र पतत् यत् जन्तु जातम् - जन्तुनिचयः तस्य उद्धरणे रज्जव: रज्जुसन्निभा: जैनेन्द्रा जिनेन्द्राणामिमे दशनाशव: दन्तकिरणाः वः युष्मान् पान्तु रक्षन्तु इ त श्लोकार्थः ॥२८॥
चाहहवैवयोगे ,२।१।२९। । एमियों गे पदात् परयोयुष्मदस्मदोर्वस्नसादिर्न स्यात् । ज्ञानं युष्मांश्च रक्षतु । एवं अहहवाएवर युदाहार्यम् । योग इति किम् । ज्ञानञ्च शोलञ्च ते स्वम् ।२९।
ज्ञानञ्चेत्यादि - अत्र चेन ज्ञानशोलयो-योग: न तु युष्मदस्मदोरिति युष्मदस्मदोर्योगाभावादत्र न प्रतिषेधः । ननु 'गोणात् समया०' १२१२१३२॥ इत्यादिवत् 'चाहहवेवः' इत्येव सिद्ध योगग्रहमति घेत्सत्यं योगग्रहणं साक्षाद्योपप्रतिपत्त्यर्थं तेनार्थात्प्रकरणाद्वा चादिषु गम्यमानेषु न भवति । अहंशब्दोऽथार्थे । हशब्दो वाक्यालङ्कारे स्पष्टार्थे है इत्यर्थे वा ज्ञातव्यः 'वा एव' इत्येतो तु स्पष्टावेव ॥२९॥
--
दृश्यथै श्चिम्तायाम् ।२।११३०॥ दृशिना समानामैं श्चिन्तार्धातुभियों गे युष्मदस्मदोर्वस्नसादिनस्यात् । जनी युष्मान् सन्दृश्यागतः । जनोऽस्मान् सन्दृश्यागतः । जनो युवा समीक्ष्यागतः । जन आवां समीक्ष्यागतः । जनस्त्वाम
