________________
(१२८)
युडिति । ईषदपसमाप्तो युङ 'नाम्नः प्राग्बहु ।७।३।१२। इति बहुप्रत्यये च बहुयुङ् । अश्वान् युनत्ती त क्वि'प 'उस्युक्त कृता ।३।१।४९। इति समासे च अश्वयुक । ऋकारानुबन्धनिर्देशात् युजिच् समाधौ इत्यस्य न भवति युजमापना मुनयःसमाधि प्राप्ता इयर्थः 'कुत्संपदा० ।५।३।११४। इति क्विप् ॥७॥
अनड़हः सौ ।१।४७२। भनडहो धुडन्तस्य धुटः प्राक् सौ परे नोन्तः स्यात् । अनड़ वान् । प्रियानड्वान् ७० । 'नामग्रहणे लिङ्गविशिष्टस्यापि ग्रहणम्' इति न्यायेन 'अनडुहो' इत्यत्रापि प्राप्तिरस्ति तथापि धुडन्तत्वाभावान्नं भवति । ननु 'अनड्वान्' इत्यत्र 'संस्-ध्वस्-क्वस्स० ।२।११६८। सूत्रण दकार: कथं न,भवति ? सत्यम्प्राप्नोति परं नका-विधानसामर्थ्यान्न भवति । अनः शकटं वह ति 'अनसो वहेः' उणा० १००६ इति क्विपि सस्य डकारे 'यजादिवचे:०।४।११७९। इति
वृति सौ तल्लुचि 'वा: शेषे ।१,४१८२॥ इति वाऽदेशेऽनेन नागमे 'पदस्य ।२।१।८९। इति संयोगान्तलोपे चानड्वान् । प्रिया अनड़ वाहो यस्य स प्रियानड्वान् 'पुमनडुनौ० १७।३।१७३। सूत्रादेकत्वे कच्प्रसङ्गाद् बहुत्वेऽर्थे । विग्रहः कृतः ॥७२॥
मुसो घुमन्स् ।१।४।७३।
सोः, पुमन्स् धुटि स्यात् । पुमान् । पुमांसो । पुमांसः । प्रियपुमान् । प्रियप मांसि ॥७३॥
पुसोदित्वात् प्रियपुसितरा, प्रियस्तरा, प्रियसीत्यादौ प्रिया:. पुमासो यस्या इति आधातूदितः ।२।४।२। इति डी, सैव प्रकृष्टा 'द्वयोविभज्ये० ७।३।६। इति तरप्यापि च 'ऋदित्तरतम० ३।२।६३। इति- हस्वत्वं पुद्विकल्पश्च भवति । ननु 'पातेईम्सुः । उणा० १००२ । इत्युदनुबन्धकर
