________________
(११२)
षरवर्जनेन ज्ञापितं नकारव्यवधानेऽपि दी? भवति, अन्यवर्णेन तु व्यवधानासम्भव एव । बहुवचनं व्याप्त्यर्थम् तेन भूतपूर्वनान्ताया अपि अष्टानाम्, परमाष्टामित्यत्र परत्वात् पूर्वमेव' वाष्टन:०' १।४।५२ इत्यादेशेऽपि अष्टा. नां परमाष्टामित्यत्र नामादेशो भवति । ननु भूतपूर्वकस्तद्वदुः इति न्यायादेव सेत्स्यतीति कि बहुवचनाश्रयणेनेति चेत्सत्य बहुवचनमस्य न्यायस्यानित्यताज्ञापकम् ॥३३॥
स्त्रयः ॥१४॥३४॥
आम सम्बन्धिनस्त्रेस्त्रयः स्यात् । त्रयाणाम्, परमत्रयाणाम्
३४॥
आमः सम्बन्धिविज्ञानात् प्रियत्रीणामित्यत्र न भवति । स्त्रियां तु परत्वात् 'त्रिचतुर० ।२।१।१॥ इति 'तिसृ' आदेशो भवति यथा तिसृणाम् ॥३४॥
एदोद्भ्यो इसिङसो २ः ॥१॥४॥३५॥ , एदोभ्यां परयोः प्रत्येकं सिङसोः रः स्यात् । मुनेः, मुने, धेनोः, घेनोः, गोः, गोः, द्योः, द्योः ॥३५॥
वचनभेद: यथासङ ख्यनिवृत्त्यर्थः । तकार: स्वरुपपरि-ग्रहार्थस्तेन लाक्षणि-कयोरप्येदोतो: ग्रहणात् मुनेः इत्यादि सिद्धम् । रकारे अकार उच्चारणार्थः ॥३५॥
रिवतिखीतीय उर् ।१।४॥३६॥ खिति-खोतीसम्बन्धिनो त्पिरयोङसिङसोरुर् स्यात् । सख्यः । सरव्यः । पत्य:, पत्यः । सखाय पति चेच्छतः सरव्यु : २
