________________
[५६२] हैमशब्दानुशासनस्य किम्-त्याचे ज्ययादसत्वे तयोरन्त
स्याम् । ७।३।। किमस्त्यायन्ताद् एकारान्तादव्ययाच परयोस्तमप्तरपारन्तस्याम् स्यात, न चेत् तो सत्त्वे द्रव्ये वर्तेते किन्त. राम, किन्तमाम् , पचतितराम , पचतितमाम् , पूर्वाहेतराम, पूर्वाह्नतमा भुङ्क्त, अतितराम, अतितमाम, असत्व इति किम् ? किन्तरं दारु ॥८॥
गुणाङ्गाद् वेष्ठेयसू । ७।३।९। गुणप्रवृत्तिहेतुकात् तमप्तरपोर्निपये यथासङ्ख्यमेतौ का स्याताय । पटिष्ठः, पटुतमः। गरीयान् , गुरुत्तरः॥९॥
त्यादेश्च प्रशस्ते रूप । ७।३।१०।
त्याद्यन्तात नाम्नश्च प्रशस्ताथाई रूपपू स्यात् । पच. तिरूपम् , दस्युरूपम् ॥१०॥ अत्तमबादेरीषदसमाप्ते कल्पा-देश्यप्-देशी
यर | ७|३ | ११ ।
१ तिवाद्याख्यातप्रत्ययान्तेभ्यः । द्वयधिकविभज्ये प्रकृष्टे तमप् , योर्मध्ये विभज्ये प्रकृष्टेऽये तु तरप् स्यात् । पित्वात् स्त्रियामपि । इदमनयोरतिशयेन किं पचति किंतरां पचति । इदमेषामतिशयेन किं पचति किन्तमा पचति । एवं पचतितरी, पचतितमाम् । तयोः तरप्-तमपोरिस्यर्थः ।
• तिवाभ्यो रूपप्कल्पपटेश्वदेशीयप्रत्ययेषु नपुंसकलिजमेकापन म भवतः, तिवाद्यन्तानां क्रियाप्रधानत्वात् तस्याश्च साध्यत्वेन लिङ्गसंख्याऽसंभवात यथा प्रशस्तं पचति पचतिरूपम् , द्वित्वे पचतोरूपम् , बहुत्वे पचन्तिरूपम् । गाजार सदसमाप्तं गच्छन्ति इति गच्छन्तिकल्पम् । एवं बेश्यादिष्वपि । नाम्नस्तु प्रकृतिलिङ्गं द्विबहुवचनेऽपि च भवतः, यथा पटुदेशीयः पुरुषः, पदवेशीया स्त्री च । एवं पटुदेशीयौ पुरुषावित्यादि।
