________________
[१२६] हैमशब्दानुशासनस्य इंद-किमोऽतुः, इय-किय चास्य ।७।१ । १४८ ।
आभ्यां मानार्थाभ्यां षष्ठयर्थे मेयेऽतुः स्यात् , तद्योगे पानयोपैथासख्यमियकियौ स्याताम् । इयान , कियान पटः ॥१४८ ॥
यत्-तत्-एतदो डावादिः । ७।१।१४९।
एभ्या स्यन्तेभ्यो मानार्थेभ्यः षष्ठयर्थे मेयेऽतुर्डीवादिः स्वात् । यावान् , तावान्, एतावान् धान्यराशिः ॥१४९।। पत-तत्-किमास-ख्याया डतिर्वा ।११।१५०)
सहपारूपं यत् मानं तदर्थेभ्य एभ्यः स्यन्तेभ्यः पष्ठयथे सख्येये डतिर्वा स्यात् । यति, यावन्तः । एवं तति, तावन्तः । कति, कियन्तः ॥ १५० ॥
अवयवात् तयद । ७।१।१५१ । अवयववृत्तेः सख्यार्थात् स्यन्तात् षष्ठयर्थेऽवयविनि तयत् स्यात् ।पश्चतयो यमः ॥ १५१ ॥
दि-त्रिभ्यामयट् वा । ७।१ ।१५२ । आभ्यामवयवार्थाम्यां स्यन्ताभ्यां षष्ठयर्थेऽयट् वा स्पाद । द्वयम् , द्वितयम् । त्रयम् , त्रितयम् ॥ १५२ ।। दयादेर्गुणात् मुल्य-केये मयत् । ७।१।१५३ ।
मादेर्गुणवृत्तेः स्यन्तात् षष्ठयर्थे मयट् स्यात् , यादि. वेत् मूल्यार्थः ऋयार्थो वा । द्विमयमुदश्विद्यवानाम् , एवं त्रिमयं द्विमया यवा उदश्चितः, एवं त्रिमयाः । गुणादिति किम् ? द्वौ ब्रीहियवौ मूल्यमस्य ॥ १५३ ॥
१ रतिप्रत्ययान्तानां " इतिष्णः संख्याया लुप्" (पृ. ३६) सूत्रेण जस्शयोलम् स्यात् , तेन यति, तति, इत्येवावतिष्ठते प्रथमाद्वितीयावहुवचने । डत्यन्ता नित्य सुखचनाम्ताः, त्रिषु सरशरूपाथ स्युः ।
