________________
.. स्वोपज्ञवृत्तिसहितम् [८११] - स्यादौ दीर्घ-हस्वौ। ८।४। ३३० ।
अपभ्रंशे नानोन्त्यस्वरत्य दीर्घहस्वौ स्यादौ प्रायो भवतः ॥ सौ॥ ढोल्ला सामला घण चम्पा-वण्णी । णाइ सुवण्ण-रेह कस-वट्टर दिण्णी ॥ आमव्ये। ढोल्ला मई तुहुं वारिया मा कुरु दीहा माणु । निदए गमिही रत्तडी दडवड होइ विहाणु । स्त्रियाम् ॥ बिट्टीए मइ भणिय तुहुं मा कर वङ्की दिहि। पुत्ति सकण्णी भल्लि जिव मारइ हिअइ पइहि ॥ जसि ॥ .. . एइ ति घोडा एह थलि.एई ति निसिआ खग्ग ।
एत्थु मुणीसिम जाणीअइ जो नवि वालइ वग्ग । एवं विभक्त्यन्तरेष्वप्युदाहार्यम् ॥ ३३० ॥ .
स्यमोरस्योत् । ८।४ । ३३१ । अपभ्रंशे अकारस्य स्यमोः परयोः उकारो भवति । ' 'दहमुहु भुवण-भयंकर तोसिअ-संकर णिग्गउ रह-वरि
- चडिअउ। चउमुहु छंमुहु झाइवि एकहिं लाइवि णावइ दइवें
घडिअउ ॥ ३३१ ॥ सौ पुंस्योदा । ८ । ४ । ३३२ । अपभ्रंशे पुल्लिङ्गे वर्तमानस्य नाम्नोकारस्य सौ परे ओकारो वा भवति ।
