________________
જેઓ કેઇમાં આસક્ત થતા નથી, તે પુરૂષને અવશ્ય મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે. તે છતાં કદિ કર્મયોગે તેમને મોક્ષ વશ ન થાય, તોપણ નિઃસંગપણામાં જે સુખ પ્રાપ્ત થાય છે, તે સુખ અનિર્વચનીય છે, તે સુખને આનંદ વચનથી કહી શકાય તેવો નથી. કહેવાને આશય એ છે કે, સુખ એટલે નિશ્ચિતપણું, તે નિશ્ચિતપણે નિસગપણામાં રહેલું છે, જ્યારે માણસને કઇ પદાર્થ કે સી પુત્રાદિકમાં આસકિત હોય છે, ત્યારે તેના હદયમાં ચિંતા થયા કરે છે; જેકે રખેને માાં સી પડ્યાફિકને કાંઇ પીડા થાય, અથવા આ મારે પ્રિય પદાર્થ નષ્ટ થઈ જાય, આવી ચિંતાથી તેના હાથમાં સતત દુખ થયા કરે છે, પણ એ નિસગપણું હોય છે, તેના હૃદયમાં બીલકુલ ચિંતા થતી નથી, અને અવની ઉપર સમાનભાવ હેવાથી તેને અનુપમ આનંદ પ્રાપ્ત થાય છે, તેથી ઉત્તમ પુરૂષાએ સર્વ નિસગ વૃત્તિ રાખવી ઇએ. ૮૭
આ ભવસાગર ભયંકર છે. स्फुरतृष्णालताग्रंथिर्विषयावतस्तरः। . क्लेशकल्लोलहेलामिमैरवो भवसागरः ॥ ८ ॥
અક્ષરાર્થ-આ સંસારરૂષ સમુદ્ર કે જેની અને દર તૃષ્ણારૂપી લતાની ગ્રંથિઓ સ્પરણાયમાન થાય છે. વિષયરૂપ આવર્ત [ઘુમરી ]થી તે દુસ્તર છે, અને કલેશરૂપ તરગેની કીડાઓથી ભયંકર છે. ૮૮
