________________
અક્ષરાર્થ-આ સંસારરૂપ જંગલમાં આવેલા માયારૂપ વિકાશ પામેલા લતાગ્રહની અંદર પુરૂષ હૃદય વગરના બેભાન થઈ હમેશાં સુઈ રહે છે. ૪૩
વિવેચન-સંસારને એક જંગલનું રૂપક આપી અંધકાર વર્ણન કરે છે; જેમકેઈજંગલમાં આવેલાં સુંદર ખીલેલાલતાગ્રહની અંદર પુરૂષે બેભાન થઇ સતત પડયા રહે છે, તેમ આ સંસારરૂપ એક જંગલ છે, તેની અંદર માયારૂપ એક વિકશિ લતા યહ છે, તેમાં પુરૂષ હતચેત થઈ હમેશાં પડયા રહે છે. સંસારને જંગલની સાથે સરખાવ્યું કે તે બરાબર છેઆ સંસાર એક ભયંકર જંગલ છે. જંગલમાં જેમ લતાહ હોય, તેમ એ સંસારરૂપી જંગલમાં માયા એ લતાગ્રહ છે. સાધારણ લતાહ નથી, પણ મોર, એટલે વિકાસ પામેલ લતાગ્રહ છે. ઉતાગૃહમાં સુખ માની પડેલા પુરૂષનું હદય હણાઈ જાય છે. જ્યારે હાય હતપ્રાય થાય, એટલે બેભાની થાય છે, તે બેભાનીમાં પડેલે પુરૂષ પ્રમાદને વશ થઈ ઘણે કાળ પડયે રહે છે તે માટે ગ્રંયકારે
અશાંત પદ સુવું છે. આ બધું કહેવાનો આશય એવો છે કે, સંસારી છ માયારૂપ કષાયને સર્વદા ત્યાગ કરે છે , તેને ત્યાગ ન કરવામાં આવે, તે પુરૂષ હદયશૂન્ય થઈ જાય છે. જ્યારે હદયશૂન્ય થાય એટલે પછી તેઓને ધર્મ, અધમ, પાપ, પુષ્ય, અને કાવે, અકાર્યનું ભાન રહેતું નથી; આથી કરીને તેઓ હમેશાં પાપ કર્મમાં વધતા જાય છે, અને છેવટે દુર્ગતિના પાત્ર થાય છે, માટે દરેક મનુષ્ય માણીએ માયાને ત્યાગ કરવો જોઇએ. જ8 .