________________
મથી રહિત એવા પુરૂષને કેમ પિતાની મેળે જાણે કેપથી હોય, તેમ કમાં છોડી દે છે. ૯
વિવેચન-સામ્યગુણથી બીજે છે લાભ થાય છે? તેને માટે ગ્રંથકાર લખે છે, જે પુરૂષમાં સામ્યગુણ હેય, તે પુરૂષમાં મૈત્રીગુણ પ્રાપ્ત થાય છે, જ્યારે મિત્રગુણ પ્રાપ્ત થયે, એટલે તે પુરૂષમાં સંભ્રમને દોષ રહે તેમ નથી, જ્યારે મૈત્રીગુણ પ્રાપ્ત થ, અને સંજામ દેશ ઉડી ગયે, ત્યારે તેવા પુરૂષને કરે પોતાની મેળે છોડી દે છે. સંઘમ રાષની સાથે કર્મની મિત્રી, છે, અને સામ્ય તથા મિત્રગુણની સાથે તેને દ્વેષ છે, તેથી તેવા પુરૂષની ઉપર કર્મ જાણે કેપ કરતાં હોય, તેમ તેને પિતાની મેળે છોડી દે છે. કહેવાને આશય એ છે કે દરેક ભવ્ય પ્રાણીઓ સામ્યગુણને ધારણ કરે. સામ્યગુણથી મિત્રીગુણ આવે છે, અને મૈત્રીગુણથી સંભમ છેષ દુર થાય છે, પછી તે પુરૂષને કર્મને બંધ થતું નથી. ૯ , કેવળ આગ ઉપર શ્રદ્ધા રાખી, નિત્ય આવશ્યક કર્મને ત્યાગ કરે ન
* જોઈએ. योगश्रद्धालवो ये तु नित्यकर्मण्युदासते । प्रथमे मुग्धवुडीनामुभयभ्रंशिनो हि ते ॥ १० ॥
અક્ષરાથ– જે પુરૂષો કેવળ યોગ ઉપર શ્રદ્ધા રાખી, બીજાં નિત્ય કર્મ આવશ્યક કર્મ