________________
-
I શી વસૂરિકૃતિ સતવારા
(૨૩)
देवादिव्याजागन्धादि-चौर्यतीव्रकषायता॥९९॥चैत्यप्रतिश्रयारामपतिमानां विनाशनम् । अङ्गारादिक्रिया चैवा-शुभस्य नाम्न आश्रवाः ॥१०॥एत एवान्यथारूपा-स्तथा संसारभीस्ता। प्रमादहानं सद्भावा-र्पणं क्षान्त्यादयोऽपि च॥१०॥दर्शने धार्मिकाणां च, सम्भ्रमः સ્વાકિય ગાથવગુમનાક્નોડા તીર્થગ્રામીક્સ ગાશવારા भक्तिरहलु सिद्धेषु, गुरुषु स्थविरेषु च । बहुश्रुतेषु गच्छे च, श्रुतज्ञाने તપસ્વિપૂરણ ભાર વ્રતશી-મારો વિનીતતા જ્ઞાનभ्यासस्तपस्त्यागौ, मुहुर्सान प्रभावना॥१०४॥सये समाधिजननं, वैयावृत्त्यं च साधुषु । अपूर्वज्ञानग्रहणं, विशुद्धिर्दर्शनस्य च ॥१०॥ आद्यन्ततीर्थनाथाभ्या-मेते विंशतिराश्रवाः । एको द्वौ वा त्रयः सर्वे, वान्यः स्पृष्टा जिनेश्वरैः॥१०६॥ परस्य निन्दावज्ञोप-हासाः सद्गुणलोपनम् । सदसद्दोषकथन-मात्मनस्तु प्रशंसनम्॥१०७॥ सदसण
દિક રવાં, તીવકપાય, ચૈત્ય સંબંધિ આરામ અને પ્રતિમાઓને વિનાશ કર, અને અંગાર કર્માદિ વ્યાપાર, એ સર્વ અશુભ નામના (નામ કર્મની અશુભ પ્રતિના) આવે છે. (૯૪ થી ૧૦૦) પૂર્વે કહેલા (અશુભ નામન) આથી વિપરીત ભાવો તથા સંસારભીરતા, પ્રમાદનો વિનાશ, સદ્દભાવાર્પણ (સદૂભાવ સત્યભાવ જણાવો) અને ક્ષમા વિગેરે પણ, સાધર્મિકોને દેખતાં જ સંભ્રમ (સુક્ય) થે, તેઓની સ્વાગતક્રિયા કરવી એ શુભ નામના (નામ કર્મની શુભ પ્રકૃતિઓના) આવો છે. હવે તીર્થ કર નામકર્મના આશ્રવ કહેવાય છે). (૧૦૧-૧૦૨) અરિહંત, સિદ્ધ, ગુરુ, સ્થવિર, બહુશ્રુત, ગ૭, શ્રુતજ્ઞાન, અને તપસ્વીઓમાં ભક્તિ, આવશ્યકમાં અને વ્રત શીલ વિગેરેમાં અપ્રમાદ, વિનીતપણું, જ્ઞાનાભ્યાસ, તપ, ત્યાગ, વારંવાર ધ્યાન, પ્રભાવના સંઘમાં સમાધિ કરવી, સાધુઓનું વૈયાવૃત્ય કરવું અપૂર્વ જ્ઞાન ગ્રહણ, સમ્યક્ત્વની વિશુદ્ધિ, એ ૨૦ આશ્ર (સ્થાનો) પહેલા અને છેલ્લાં તીર્થકરે પલા છે, અને અન્ય જીનેશ્વરોએ (એ વીસમાંથી કોઈ પણ) એક બે ત્રણ વા સર્વ આ સ્પર્યા છે (૧૦૩થી ૧૦૬) પરની નિંદા, અવજ્ઞા, હાસ્ય, છતા ગુણનું ઢાંકવું, છતા અછતા દેષ કહેવા, આત્મપ્રશંસા કરવી, પિતાના છતા અછતા ગુણની પ્રશંસા કરવી, પિતાના દેશ ઢાંકવા