________________
(६८ ) ॥ श्रीनवतावपरिशिष्टानि. नं. ध थी ज. (६ थी १०)॥
काः, उक्तं च- "भट्टेण चरित्ताउ, । सुइयरं दसणं गहीयव्यं । सिझंति चरणरहिया, दंसणरहिया न सिझंति" ॥१॥ भावेन च मनोवाकायेन, तत्सम्यक्त्वं श्रद्दधतोऽजानानस्यापि अर्यात्तत्त्वानि 'एसम एस परमटे सेसे अण?' इति श्रदधतः सम्यक्त्वं भवतीति माथार्थः ॥ तस्यैव सम्यक्त्वस्य निश्चलतास्वरूपमाह
(सा० अ०) 'जीवाइ इति' जीवादिनवपदार्थान् । यो जानाति श्रद्धत्ते च तस्य भवति सम्यक्त्वं । भावेन “तमेव सच्चं नीसंकं जं जिणेहिं पवेईयं” इत्यादि शुभात्मपरिणामरूपेण श्रहधति कोऽर्थः श्रद्धानं कुर्वति । 'अजानन्', जीवादीत्रव पदार्थानजानन्नपि । कोऽर्थः । जीवादिपदार्थज्ञानरहितेऽपि जीवे सम्यक्त्वं भवति ॥ अथ सम्यक्त्वस्वरूपं कथयति ॥ सवाइ जिमेसरभा-सियाई वयणाई नन्नहा हुति। इअ बुद्धी जस्स मणे, सम्मत्तं निच्चलं तस्स ॥ २७॥ १०३॥
(प्रा० अ०) 'सव्वा० सुगमा ॥
(०) सर्वाणि साङ्गोपाङ्गानि, जिनेश्वरभाषितानि वचनानि, नान्यथा भवन्ति, किन्तु यथार्थानि स्युः । इति यस्य भव्यस्य नरस्य चित्ते बुद्धिर्भवति, तस्य सम्यक्त्वं निश्चलम् । देवासुरनरयक्षैरपि तस्य सम्यक्त्वं न चालयितुं शक्यते इति गाथार्थः॥ तस्मिन् सम्यक्त्वे प्राप्त के गुणा इत्याह
(सा० अ०) 'सव्वाइ इति' सर्वाणि जिनेश्वरभाषितानि वचनानि न अन्यथा भवति । इति बुद्धिर्यस्य मनसि सम्यक्त्वं निश्चलं तस्य भवति । अथ सम्यक्त्वफलमाह ।। अंतो मुहलभित्तं पि, फासियं जेहिं हुज्ज सम्मत्तं । तेसिं अवड़पुग्गल-परिअहो चेव संसारो ॥२८॥ १०४॥
(प्रा० अ०) 'अंतो०' अपगतमद्धे यस्मादसावपार्द्धः, अपाईश्वासौ पुद्गलपरावर्तध अपार्द्धपुद्गलपरावर्त्तः । "लोगागासपएमा, जया मरतेण इत्य जीवेण । पुट्ठा कमुकमेणं, खित्तपरट्टो
