________________
(३४२)
॥ श्री नवतचविस्तरार्थः ॥
छुपी रीते ते पद्मावती साध्वीर पुत्रने जन्म आप्यो ते पुत्रने तेना पिताना नाम वाली मुद्रिका पहेररावी रत्नकंबलमां वींटी स्म शानमा मूकी कोण उपाडी जाय छे ते जोवा छुपी रही, तेवामा स्मशानना मालीके ते पुत्रने उपाडी पोतानी स्त्रीने सोंप्यो ते चांडालनी पाछळ पाछळ जइने ते चांडालनु घर जोइ उपाश्रये साध्वी आव्या अने गुरुणीजीने कहथु के मने तो मरेलु बाळक जम्युं हतुं, त्यारवाद कंइक बहानुं काढी निरन्तर साध्वी ते बालकने रमाडी आवे छे. ए बालकनुं नाम अवकणक राखेल छे, पण मोटो थया बाद बाळकोनी साथे राजक्रीडा करतां बाळको पासे कर मागे छे, त्यारे बाळको कहे छे के करमां अमे शुं आपीए ! त्यारे अवकर्णके कहयुं के मने कंडू (-चळ ) घणी थाय छे माटे तमारा करवडे खंजवानो तो बीजो कर नहिं मागं ए प्रमाणे करना बदलामां खंजवालता बाल. कोए तेनुं नाम करकंडू पाडयु. ते बालक अनुक्रमे एक दंडनाप्रभावे राज्य पाम्यो ने आज्ञा नहिं माननार दधिवाहन ( पोता. ना पिता ) पर चडाइ करी चम्पानगरो घेरी ते वखते परस्पर महा युद्ध थयुं पद्मावती साध्वीए लडाइ बन्ध पाडी पुत्र पितानी अने पोतानी ओळखाण करावी जेथी दधिवाहने पोतार्नु राज्य पण करकंडुने सौंपी अने दीक्षा लीधी हवे करकंडु राजाए गवलीना वाडामां एक सारो लक्षणवाळो नानो वाछरडो देखीने गवलीने हुकम आप्यो के आ वायरडाने पोता. नी मा बधुं दूध पीवा देवू पण दोहवी नहि, तेमन बीजी गायोनुं दूध पण पीवडाव_ आ प्रमाणे गवलीए करवाथी ते वाछरडो महा तेजस्वी स्वरूपवाळो मदोन्मत्त बळद थयो. राजा तेने जोइ बहु आ नन्द पामे छे. हवे केटलेक दिवसे ते बळद वृद्धावस्थाथी जीर्ण देहवाळो कद्रपो अने हाडमात्र कायावाळो थइ गयो ते बखते राजाए
