________________
नववैराग्यशतक.
अथश्री नववैराग्यशतक अर्थ सहित प्रारंभः
संसारंमि सारे, नचि सुदं वाहि वेणा परे ॥ जातो इद जी वो. नकुइ जिदे सिद्धं धम्मं ॥ १ ॥ अजं कनं परं परारिं, पुरिसा चितंति संपत्तिं ॥ अंजलिगयंव तोयं, गलंतमानं न पिचति ॥२॥ व्याख्या - ए संसारमां जे पदार्थ बे ते सर्वे प्रसार घणुं निरस बे; एहवं नगवं सुंबे. ए संसारमा ए जीवने कोइ पण ठेकाणे कोइपण गतीमां एक क्षणमा सुख नथी. वाहि के० व्याधि ने वेदनाए परे के० प्रचूर एटले घणा एवा साडा कोटि रोगोए करीने ए शरीर पूयुं बे. ए जीव सर्व पदार्थने प्रसार जा
तो थको पण, बहुलकार्म माटे श्रीवीतरागनो उपदेश्यो दयामूल धर्म नथी करतो, बने संसारनो लोलुप थको धर्मरत्न खूवे बे. ॥ १ ॥ याज, काल, पहो र अथवा परार एटले यागले वरसे पुरिसा के पुरुष, ते गुं चिंतवे बे ? तोके -
संपत्ति एटले हुं धन पामीश, सुखी यश. वली ते मूढ मनमांहे एम विमासे बे जे, हुं धन थशे तेवारे धर्म करीश; पण ते पुरिसाके० पुरुषो, न पिवंति के० नथी देखता के जेम अंजली के० हाथना खोबामां रहेनुं पाणी गली जाय बे, ते आयुष्य गली जायबे. ते देखता नथी. ॥ २ ॥
जंकल्ले कायवं, तं असं चिय करेह तुरमाणा || बहुविग्घिोढुमुत्तो मा प्रवरहं पडिकेद् ॥ ३॥ दी संसार सहावं, चरियं नेहाणु राय रत्तावि ॥ जे हे दिवा, ते अवरहे न दीसंति ॥ ४ ॥ व्याख्या- वली मूर्ख मनमांहे चिंतवेले जे हुं काले करीश, पण काल कोणे दीवी जे काले शुंथो ? तेमाटे जं के० जे कन्नं के० काले करतो होय तंके ० ते के० याज करजे. अर्थात् जे धर्मकार्य होय ते तुरमाण के० उतावलो थको करजे. ढील करीश नहीं. कारण कालचक्रतो कायाने चरे बे. वली एक मु हूर्तम पण बहुविग्घो के० कोटि विघ्नो उपजे; एमाटे खाज काल शुं करे बे ? धर्म रत्नलालची हे जीव ! कालने काजे ना रहे. क्षणमांहे आयुष्य पूरुं थशे तेवारे शुं करीश ? ॥ ३ ॥ हीइतिखेदे हे प्राणी, संसारना स्वनावनुं जे चरियंके० चरित्र तेति विषम बे. नेहापुरागरत्तावि के० पोताना स्नेहने अनुरागे करीने रत्ताके ० यासक्त एवा जे पोताना कुटुंबी ते बेटा, बेटी, धन, स्त्री इत्यादिक पोताना संबंधी-ते हने जे पुव हे के० पहेले पहारे सुखवार्त्तादिके दीगं ते वरएहे के० पाढले
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
८१३
www.jainelibrary.org