________________
३२४
अध्यात्ममतपरीदा. यथी अवगाहना गुण मानेले. ॥ १२ ॥ य जे आचार्य सिक्ने चारित्र गु ण नथी मानता, ते सूत्रनुं अवलंबन करीने पूर्व पद करे:
नणु सिद्धांते सिहो, जो चारित्ती अ णो अचारित्ती॥
नपिन ववदारणया, पिन होई चारित्ती ॥१२॥ व्या:- “ सिके यो चारित्ती णो अचारित्ती " ए सूत्रनेविषे सिमने चारित्री नो अचारित्री कह्योले, एवं वचन तो चारित्र न होय तो संनवे, जेम नव्यत्व न ही होवाथी जव्यत्वने ठेकाणे अजव्यत्व कहेवायले, तेम बतां सिमना गुणोमांचा रित्रनी गणना केम कीधी ? ॥१२॥ अ० कोईएक ए सूत्रनुं समाधान करे:
नणु श्द देसणिसेहे,णो सदो तेण तस्स देसस्स ॥
अनु णिसेहो किरिया,रुवस्स प सत्तिरूवस्स ॥ १३०॥ व्या:- “ णो चारित्री णो अचारित्री" ए वाक्यमांना “ नो" शब्दथी देश नो निषेध थायडे. एटले चारित्र बे प्रकारचें होय बे, एक क्रियारूप ने बीजो परि पामरूप ले. तेथोमानां क्रियारूपचारित्रनो सिनेविषे निषेध ; परंतु शक्तिरूप चारित्रनो निषेध नथी ; एम जाणवू.॥ १३० ॥ अ० केवलीनेविषे क्रियारूप चा रित्र ले, परंतु शक्तिरूप चारित्र नथी एम कहेवू नही ते कहेजेः
ज किरियारूवं चित्र, चारित्तं व पायपरिणामो ॥
तो किरियारूवं चित्र, सम्मत्तं णायपरिणामो॥१३१॥ व्या:- जे प्रेदोत्प्रेक्षादिक्रियाजे, ते चारित्र कहिये ; अने तऽपयोगरूप चा रित्र ते नावचारित्र कहिये, नावचारित्र ज्ञानरूपज बे. त्यारे निशंकताद्याचाररू प जे क्रिया; तेज सम्यक्त कहिये, अने श्रद्धानपरिणाम ते ज्ञान कहिये, एम निर्णय करतां ज्ञान तथा दर्शननो नेद थाय नही, ज्यारे आत्मगुणरूप सम्यक्त ने त्यारे चारित्र पण आत्मगुणरूप केम न कहिये ! अतएव मरुदेवादिकने बाह्याचा रविना पण चारित्र संनवेजे. ॥१३१॥ अ० " इह नविए नंते, चरित्ते परनविए चरि ते, तज्जयनविए चरित्ते गोयमा, इह नविए चरित्ते; णो परनविए चरित्ने पो तड्न यनविए चरित्ते" एवां जगवती सूत्रनां वचनोए करी चारित्र नवाननुगामी कह्युजे. माटे मोक्षनेविषे चारित्र संनवे नही, एम जे कहेने, तेनुं समाधान बावीरीते :
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
