Prakarana Ratnakar Part 2

SR No.: 002166
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1876
Total Pages: 364
Language: Hindi, Gujarati
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 11 MB

Page 302

२२
अध्यात्ममतपरीदा.
-
-
| खावाने न मलेतो थार्तध्यान थाय तेने टालवासारूं, तथा शरीरने जीवतुं राख वासारु थाहार लेवानुं मानोबो, तेम स्त्रीपरिग्रह शासारु मानता नथी? माटे जेम थाहारमा गुण ने, दोष नथी. तेम धर्मापकरणमां पण गुण जे, दोष नथी. ए रूमुं समाधान ले. एकारणथी धर्मनां साधनोनेविषे जे राग थाय , ते प्रशस्त जाणीने तेनेपरिग्रहरूप दोष जाणवो नही. ॥ १५॥ न:- सम्यक्ज्ञान थवासारु राग प्रशस्त जे अने देष अप्रशस्त ले ते कहेजेः-॥
रागरस व दोसस्सव, नहिस्स सुहासुदे सुहासुहया ॥
जशपुण विसयावेका, कह दोजा तो विनागोसि ॥२६॥ व्या:- सारा नद्देशेकरी अरिहंतादिकनेविषे जे राग करवो, ते प्रशस्त राग कहेवाय. यतः “अरिहंते सुयरागो, रागो सारीसु बनयारीसु ; एस पसको रागो, अऊस रागाण साहूणं” इति आवश्यके. अशुनने तजवासारु जे देष करवो पडे तेने प्रशस्त देष कहिये. जेम के, मिथ्यात्व, अज्ञान, तथा अविरति प्रमुखनपर जे देष थाय , ते प्रशस्त देष कहेवायचे. केमके, तेश्रोविषे जो देष न थाय तो तेथोनो त्याग केम थाय! केवल विषयनी अपेक्षाएज देष था यजे एम न मान. जो मात्र विषयनेयर्थेज देष थतो होय तो तेना प्रशस्त त था अप्रशस्त ए बे विनाग थई शके नही. तेमज नत्तमयतीने विष तथा नुत्तम धर्मनेविर्षे पण जे आ लोकादिकने अर्थे राग थायले ते अप्रशस्त कहेवाय. कोई कहेशे के, रागना उपर कहेला बे विनाग थई शकेले केमके, तेना संक्लेश तथा विशुद्ध ए बे अंग. तेम देषना ए बे विनाग थई शके नही; केमके, ते नो बीजो विगु६ अंग नथी. मात्र संक्लेशरूप होवाथी अप्रशस्त बे. यतः "प रिणामो दो बंधो, परिणामो राग दोस मोह जुदो; अशुनो मोह य दोसो, सुहोव अहो हव दि रागो." इति प्रवचनसारे. एम कहेनाराने एम कहेवू के, तम ने सामायकनेविषे पाप गहीना अध्यवसाय केम थायने ? जे वस्तुविषे षन थाय तेने त्याग करवाना परिणाम थाय नही. तेवा परिणामो तो थायडे ते अप्रशस्त देष कहेवाय? किंतु प्रशस्त देषज कहेवाय. केमके, परने ताप करवो ते क्रोधनो अंश , माटे क्रोधरूप जे देष ते पण रागनी पठे बे प्रकारे होय.
न:-चार निपाए करी राग तथा क्षेषतुं विवरण करे :-॥१६॥
-