________________
अभ्यस्तनी कृतिमे। :
॥ ११ ॥
या श्रीहेमगुरोर्मुखाम्बुदभवा सा मे व वाक्चातुरीत्यालोच्यैव कृतो वचोभिरमलैस्तैरेव शब्दक्रमः । सर्व प्राक्तनमेव नव्यमिह किं निर्दिष्टमित्यादिभिर्वाक्यैर्मामिह ये हसन्ति सुहृदस्तुष्यन्तु ते सज्जनाः ॥ १० ॥ हं हो ! कोविदकुञ्जराः ! किमु गिरामर्थेषु संशय्यते ?, वीक्षध्वे किमु साधुशब्दघटना पृच्छाविलक्षादि यत् । सूत्राणां विविधप्रयोगसजुषामन्वेषणे कः श्रमो, जागर्येष विशेषबोधकुशलो हैमप्रकाशो गुरुः सन्तः प्रसीदन्तु सदोल्लसन्तो, गुणान् परेषां कृतिनो विभाव्य | क्रीडाशिशोरित्यपि कौतुकान्मे, प्रयत्नमेनं स्वद्दशा पुनन्तु ॥१२॥ चित्रं रागद्वेषौ, दोषादुपकारिणाविह कृतौ मे । यदि मां सन्तो रागाद्, द्वेषादपरे विलोकयिष्यन्ति ॥ १३ ॥ क्षुण्णं यदत्र लिखितं मया प्रमादादिचटुलचित्तेन । तच्छोधयन्तु सुधियो, मया प्रणामाञ्जलिर्घटितः श्रीविजय प्रभगणपति-पट्टाधिपविजयरत्नसूरीणाम् । निर्देशादिह हर्षाद्, वर्षारात्रं स्थितवतो मे ॥ १५ ॥ ऋषिवह्निजलधिशशि (१७३७) मित- वर्षे रतलामपुरे रम्ये । ग्रन्थोऽयं संपूर्णो, विजयदशम्यामिति श्रेयः
॥ १४ ॥
॥
१६ ॥
આ પ્રશસ્તિમાંથી પ્રથમના ત્રણ શ્લેાકના ભાવાર્થ ઉપર आयो छे.
હવે સ ંસ્કૃત ભાષાની નાની કૃતિઓ તપાસી જઇએ.
नयञ्जशिअ -
નય-ઢષ્ટિબિન્દુઓના વિષય પર ૨૩ ગાથાની નાની પુસ્તિકા શ્રી વિનયવિજય ઉપાધ્યાયે દીવબંદરમાં રચી છે. બહુ સક્ષિ
Jain Education International
૯૯
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
