________________
૨૪૬
[ શ્રી સિદ્ધર્ષિ :: કળાકાર ૨
मरिष्यामो मरिष्याम इत्येवं भावनापराः । मुधैव जीवितं हित्वा म्रियन्ते सत्त्ववर्जिताः ॥
નરી ગયા, મરી ગયા—એવા વિચારથી ભય પામ્યા કરનારા જીવા સત્ત્વ વગરના થઇને નકામા જીવનના પણ ત્યાગ કરી બેસે છે. (૪–૧૫. ૮૭૪ )
यदा येनेह लभ्यं शुभं वायदि वाशुभम् । तादवप्नोति तत्सर्वं तत्र तोषेतरौ वृथा ॥
પ્રાણીને જ્યારે આ દુનિયામાં અમુક વસ્તુ પ્રાપ્ત થવાની જ હાય છે તે વસ્તુ સારી અથવા ખરાબ ગમેતવી હેાય પણ તે વખતે તે તેને જરૂર મળે છે; માટે તે સંબ ંધમાં સંતાષ ધારણ કરવા કે અસ તાષ ધારણ કરવા એ તદ્દન નકામે છે. (૪–૪. ૭૩૬ )
Jain Education International
भयं हि तावत्कर्तव्यं यावदन्तो न दृश्यते । प्रयोजनस्य तत्प्राप्तौ प्रहर्तव्यं सुनिर्भयैः ॥
જ્યાં સુધી આપણા કામના છેડા ન દેખાય ત્યાં સુધી જ ખીક રાખવી, પણ જો એક વખત પ્રયાજન જ પ્રાપ્ત થઈ જાય તેા પછી જરા પણ બીક રાખ્યા વગર ઘા કરી નાખવા ( ૮–૯. ૧૯૪૩ ). प्राप्य चिंतामणि नैव नरो दारिद्र्यमर्हति ।
એક વાર ચિંતામણિ રત્ન પ્રાપ્ત થઇ જાય પછી તેને દળદર પ્રાપ્ત થતું જ નથી. ( ૫–૧૦. ૧૨૧૭)
भवत्येव हि सरूणामपि निष्फलतया कुपात्रगोचरो महाप्रयासश्चित्तखेदहेतुः ।
કુપાત્ર પ્રાણીને ઉપદેશ આપવા માટે માટે પ્રયાસ કર્યાં હાય છતાં તે નિષ્ફળ થતા જણાય ત્યારે સદ્ગુરુને પણ ચિત્તમાં તે ખેદનુ કારણ થાય છે. (૨-૫. ૨૮૨ )
सर्व सत्त्वे प्रतिष्ठितम् ।
સર્વ મમતના આધાર સત્ત્વ ઉપર છે. ( ૫–૨. ૧૧૬૦ )
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
