________________
પ્રકરણ ૧૦]
ગૌરવાથી અધઃપાત.
૧૯૬૩
ળતા વધતી ચાલી. આવી રીતે ત્રણે ગૌરવાએ મારા મનને ઘણું હરણ કરી લીધું તેજ વખતે વળી આત્તાશય મિત્રે પણ બાકી ન રાખી. એણે વળી મારા મનમાં અનેક પ્રકારના દુષ્ટ સંકા કરાવ્યા, અનેક જાતના આગળ પાછળની આખતમાં સાચા ખાટા ખ્યાલા કરાવ્યા અને નવા નવા બુટ્ટાઓ ઉઠાવ્યા. હજી એટલું બાકી રહ્યું કે હું સાધુના વેશમાં હોવાથી તેની સાથે આવેલા બીજો પુરૂષ રાભિસન્ધિ મને બહુ નુકસાન કરનારા ન થયો, એ હાજર તા રહ્યો, પણ એ આર્તાશયની બાજીએ પડી રહ્યો અને શું થાય છે તે તેણે માત્ર જોયા કર્યું. એ બન્ને પુરૂષાની સાથે વળી ત્રણ દાસીઓ આવેલી હતી તે પણ પોતાના સ્વામીને તેના કામમાં ઘણી મદદ કરવા લાગી, તેને સારી રીતે વધારવા લાગી અને જેટલું બને તેટલું મારૂં દુઃશીળ (ખરાબ વર્તન) કરવા લાગી, મને અધમ માર્ગે ધકેલવા લાગી. હવે આ બાજુએ ચિત્તવૃત્તિ અટવીમાં ચિત્તવિક્ષેપ મંડપને બાંધી લેવામાં આવ્યા, તેના ઉપર તૃષ્ણાવેદિકાને સજ્જ કરવામાં આવી અને તેના ઉપર વિપર્યાસ સિંહાસનને પણ અરાબર તૈયાર કરી દીધું. પેલા ચારિત્રધર્મરાજ વિગેરે રાજાએ અને તેમને આખા પરિવાર ચિત્તવૃત્તિમાં છૂપાઇ ગયા અને આખરે મારો વેશ તા સાધુના રહ્યો પણ ખરેખરી રીતે હું મિથ્યાદૃષ્ટિ થઇ ગયા. આવી રીતે મારો અધ:પાત થતા ચાહ્યા.
૧ એ આશય અને રૌદ્રાભિસન્ધિ પુરૂષા એ ગૌરવેાની પછવાડે રહે એવી ગાઠવણ અગાઉ થઇ ગઇ છે. જુએ પૃ. ૧૯૬૦.
૨ શિથિળતા આવી રીતે ક્રમસર આવતી જાય છે, પ્રથમ એક બાબત નરમ પડે, પછી તેના અચાવ કરવા મન થાય, પછી તર્કવિતર્કો ચાલે, પછી ખેાટા અધ્યવસાય થાય, પછી મન આહટ્ટદેહટ્ટમાં પડી નય. કોઇ પણ પતીત થતા જીવને જેશું તે। આ ક્રમ બરાબર જણાઇ આવશે. સાધુધર્મથી ભ્રષ્ટ થયા પછી પાત ઘણા આકરા થાય છે.
૭ એ ત્રણે દાસીએ-પરિચારિકા તે કૃષ્ણ નીલ કાપાત લેશ્યા છે. વિષયાભિલાષે તેની સંકળના પણ પૃ. ૧૯૬૦ માં હમણા જ કરી તે ધ્યાનમાં હશે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org