________________
પ્રકરણ ૧૨] શ્રુતિ. કેદ અને બાલિશ. ૧૭૭૭ સોની સોબત કરવાથી શા શા ગેરલાભ થાય છે તે પણ આપ સાહેબ તેને જ જેથી એને ખરા માર્ગની બરાબર ખબર પડે. જે એ સદાગમની ભક્તિ કરે અને અધમ લેકેની (મહામહ-પરિગ્રહની) સેબત મૂકી દે તે આ ભવ પરભવમાં એને ઘણું સુખ મળે, માટે નાથ! આપ કૃપા કરી તેને સાચી ઓળખાણ કરાવે.”
કેવિદસૂરિએ જવાબ આપે “એમ કરૂ છું.” પછી મને કહ્યું કે “રાજન તમે ધ્યાન દઈને સાંભળો.” અકલંકના આગ્રહથી હું સૂરિની નજીક બેઠે. સૂરિમહારાજે વાત ચલાવી તે હવે જણાશે.
પ્રકરણ ૧૨ મું.
શ્રુતિ. કવિદ અને બાલિશ.
મા
+ + - A- B+
1-+--
છે કલંક પાસે આવેલ છે જાણું હું (ઘનવાહન) કેવિદા
ચાર્ય પાસે વંદન કરવા આવ્ય, મને ઉદ્દેશીને સદા|| ગમના ગુણ અને મેહ પરિગ્રહના દોષ જણાવવા અક| લકમુનિએ સૂરીશ્વરને પ્રાર્થના કરી અને નિરાદરપણે
અન્યત્ર ચિત્તે સૂરિ જે કહે તે સાંભળવા હું બેઠે, પણ મને તે વાતમાં રસ હોતે નહિ. સૂરિએ નીચે પ્રમાણે વાર્તા કરી.
સદાગમ ગ્રહણ, શ્રુતિ સાથે લગ્ન,
સંગ અને સ્થાને એક ક્ષમતળ નામનું નગર છે, ત્યાં સ્વમળનિચય નામનો રાજા છે, તેની તદનુભુતિ નામની પટરાણું છે, એ રાજા રાણીને વિદ અને બાલિશ નામના બે પુત્રો છે. એ બન્નેમાંના કેવિદને પૂર્વ જન્મમાં
૧ આચાર્ય ધ્યાન આપવા કહે છે પણ રાજા ધ્યાન આપતો નથી. મોહની અસર મજબૂત હોય ત્યાં એમ જ બને છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
