________________
પ્રકરણ ૮ ] મદનકંદળી.
૪૩૭ શા ઉપર ચઢો અને તેના ઉપર સુઈને બાળકની સર્વ ચેષ્ટાઓ કરવા મંડી ગયો. પોતાના અંગોને આમ તેમ મરડતો અને હલાવતે તે શય્યા ઉપર અપૂર્વ પ્રીતિવાળો થઈને તેના સ્પર્શના સુખને બહુ માનતો અને પિોતાની જાતને ભાગ્યશાળી માનતે તે શય્યામાં આળોટવા લાગ્યો.
મદનકંદળીને સ્પર્શ. ક્ષિતિપ્રતિષ્ઠિત નગરમાં ઉપર જણાવેલાં બાળ, મનીષી, મધ્યમબુદ્ધિ વિગેરે જનો હતાં અને તેઓના પિતા કર્મવિલાસ અંતરંગ રા
જ્યના રાજા હતા. તે ઉપરાંત બહિરંગ નગરમાં બહુ વિખ્યાતિવાળા તેજસ્વી શત્રમર્દન નામનો રાજા તે નગરનું રાજ્ય કરતો હતો. તે રાજાને ઉત્તમ કુળમાં જન્મેલી અને પોતાના પ્રાણથી પણ વધારે વહાલી મદનકંદળી નામે રાણી હતી. તે રાણી અદ્દભુત રૂપ સૌભાગ્યવાળી હતી અને કમળના જેવી આંખે વાળી હતી. એ મહારાણી પિતાના હાથમાં પૂજાની સામગ્રી લઈને પોતાના પરિવાર સાથે કામદેવની પૂજા કરવા માટે તે મંદિરમાં તે દિવસે આવી હતી. મંદિરના મધ્ય ભાગમાં રહેલ કામદેવની પૂજા કરીને તે મહારાણી પણ વાસભુવન તરફ આવી. તેને જોઈને તે સ્ત્રી છે એવો નિર્ણય કરીને લજજા અને ભયથી બાળ કુમાર થોડો વખત લાકડાની માફક હાલ્યા ચાલ્યા વગર પડી રહ્યો. એ વાસભુવનમાં અગાઉ જણાવ્યું તેમ પ્રકાશ ઘણે મંદ હતું તેથી આવનાર સ્ત્રી છે એમ નિર્ણય કરવાની જરૂર પડી હતી. એ વાસભુવનમાં આવી રહેલી શય્યા ઉપર રહેલા કામદેવની તે હરણ જેવા લોચનવાળી મદનકંદળી રાણી હાથનો સ્પર્શ કરી પૂજા કરવા લાગી અને તેમ કરતાં ચંદનવડે રતિ અને કામદેવને વિલેપન કર્યું. આવી રીતે કામદેવ અને રતિની પૂજા કરતાં કરતાં મદનકંદળીએ બાળ કુમારના આખા શરીરે પોતાના કેમળ હાથથી સ્પર્શ કર્યો. તે વખતે અકુશળમાળાની પ્રેરણાથી અને સ્પર્શનને વશવર્તીપણાથી મલીનબુદ્ધિવાળા બાળે પિતાના મનમાં વિચાર કર્યો કે જેવો આ કમળાંગી સ્ત્રીના હસ્તસ્પર્શ મને મૃદુ (મળ) લાગે છે તે સ્પર્શ મેં મારા જન્મમાં કદિ પણ અનુભવ્યું નથી. ખરેખર, અન્ય સ્પર્શની સુંદરતા મેં અત્યાર સુધી બેટીજ કલ્પી હતી, હવે તે મને એમ લાગે છે કે ત્રણ લોકમાં આ સ્ત્રીથી વધારે કમળ કઈ પણ વસ્તુ નથીજ. હવે મદનકંદળી રાણી કામદેવની પૂજા કરીને વખત થયો એટલે પોતાના સ્થાન તરફ ચાલી ગઈ.
૧ બાહ્ય, સ્થૂળ, વ્યવહાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
