Jain Dharma ka Maulik Itihas Part 4

SR No.: 002074
Original Sutra Author: N/A
Author: Hastimal Maharaj
Publisher: Jain Itihas Samiti Jaipur
Publication Year: 1995
Total Pages: 880
Language: Hindi
Classification: Book_Devnagari & History
File Size: 16 MB

Page 677

६५८ ]
[ जैन धर्म का मौलिक इतिहास - भाग ४
तज्जिज्ज माणस्स वा, ताडिज्जमाणस्स वा परियाविज्जमाणस्स वा किलामिज्जमाणस्स वा, उद्दविज्जमाणस्स वा जावलोमुक्खणणविहिं साकारगं दुक्खं भयं पड़िसंमुवेदेमि, इच्चेवं जाव णं सव्वे पाणा, जाव सव्वं सत्ता, दंडेण वा जाव कवालेण वा आउट्टिज्जमाणा वा हम्ममाणा वा, तज्जिज्जमाणा वा, तालिज्जमाणा वा, परिताविज्जमाणा वा, उद्विज्जमाणा वा, जाव लोमुक्खणणमायमविहिं साकारगं दुक्खं भयं पड़िसंवेदेति । एवं नच्चा, सव्वे पारणा जाव सत्ता ण हंतव्वा ण अज्भावेयव्वा,
परिघेतव्वा, परितावेयव्वा, रण उद्दवेयव्वा । से बेमि, जे प्रतीता, जे अ पडुप्पन्ना, जे अप्रागमिस्सा अरिहंता भगवंता सव्वे ते एवमाइक्खंति, एवं भासंति, एवं पन्नवेंति सव्वे पारणा जाव सत्ता, रग हंतव्वा ण अज्झावेअव्वा ण परिघेतव्वा रण परितावेयव्वा ण उद्दवेयव्वा । एस धम्मे धुवे णीतिए सासए समेच्च लोगं खेअण्णेहिं पवेदिते । "
इहां श्री वीतरागइ एकांत दयाइ मोक्ष कहीं। पणि किहांई हिंसाई मोक्ष नथी । ए चउथउ बोल ।
पांच बोल :
५.
हवइ पांच बोल लिखीइ छइ । तथा श्री सूयगडांगनइ १८ मइ अध्ययनइं एहुं कहिउं -- जे श्रमण माहण हिंसा परूपइ, ते संसार मांहि रलइ, गाढ़ा दुखीआ थाईं, वली जन्म मरण करई, दरिद्री दुर्भागी थाई, हाथ पग आदि शरीर नु छेद पामई । अनइ जे श्रमण माहण दया प्ररूपइ ते संसारकांतार मांहि रुलई नहीं, ते दुखीश्रा न थाई, तेहना हाथपगादि छेद न पामइ । ते सीझइ बुज्झइ सर्व दुखनु अंत करइ, ते आलावउ लिखीइ छइ :
“एस तुलाए सप्पमाणा एस संमोसरणा पत्ते तुला पत्ते पमाणा पत्ते समोसरणा । तत्थ णं जे ते समणमाहणा एवमाइक्खंति जाव परूवेंति सव्वे पाणा जाव सत्ता हंतव्वा, अज्झावेश्रव्वा, परिघेतव्वा, परितावेयव्वा, किलामियव्वा, उद्दवेयव्वा, ते आगंतुच्छे आए, ते आगंतु भेप्राए जाव ते आगंतु जाइजरामरणजोणिजम्मणसंसारपुणव्भव गव्भवासभवपर्वच कलंकालीभागिणो भविस्संति, ते बहूणं दंडणाणं, बहूणं मुडणाणं, तज्जणाणं तालखाणं, प्रदुबंधणाणं, जाव घोलगाणं माइमरणाणं पितिमरणाणं भगिणीमरणाणं, भज्जापुत्तधूतसुण्हामरणाणं, दारिदाणं, दोहग्गाणं, अप्पियसंवासाणं पिग्रविप्पओगाणं बहूणं दुक्खदोमणसानं प्रभोगिणो भविस्संति, अरणातीयं च णं अणवट्टणं दीहमद्धं चाउरंतसंसारकंतारं भुज्जो अपरियट्टिस्संति । ते णो सिज्झिस्संति णो बुज्झिस्संति, जाब णो सव्वदुक्खाणं अंतं करिस्सति । एस तुला, एस पमाणे, एस समोसरणे, पत्ते तुले, पत्ते पमाणे, पत्ते समोसरणे तत्थ णं जे ते समणा माहणा एवमाइक्खंति जाव परूवेंति सव्वे पाणा जाव सव्वे सत्ता ण हंतव्वा जाव ण उद्दवेअव्वा, ते णो प्रागंतु छेआए, ते णो