________________
| /
/}}
૧૫૪
સુભાષિતમ્
गेण्हह पलोअह इमं पहसिय वयणा पइस्स अप्पेड़ । | નાથા મુઝ પઢમુમUUTહંત ગુમાસ્નેચિં વોરં ..
(થાસહર્ષા)
DISTOા ગ્રન્થ ર
અનંતત્રિપુટી – ચિત્રકાર : બંસીલાલ વર્મા
લ્યો આ જુઓ ! રે! વદતી (મંજુલ બોલ, એના વર્ષે વર્ષે હાસ્યના અંકોર) પુલકિત પત્ની પતિ સંમુખ ધરતી
એક પાકું બોર
જેની પર ભદ્રા પ્રથમ શિશુની હેલી બે દંતૂડી કેરી હળવી મુદ્રા (મુક્ત અનુવાદ : હરિવલ્લભ ભાયાણી) શિયાળાની નમેલી સાંજ છે. પતિ-પત્ની બેઠાં છે.
હળવાશ ભર્યું વાતાવરણ છે. પત્નીએ પતિ પાસે જઈને, હાથમાં રહેલું એક પાકું લાલ ચટ્ટક બોર બતાવ્યું;
પતિ નિરખી રહ્યા, મોંઢા પર કોઈ વિસ્મય ભાવ ન આવ્યો, પણ પ્રશ્નાર્થ આવ્યો ! એ જોઈ પત્નીએ પૂછ્યું કે, તમને આમાં કશું દેખાય છે ? પહેલી નજરે તો પતિને એમાં કશું જોવા જેવું ન દેખાયું તેથી મૂંઝવણ અનુભવી !
- ત્યારે પત્ની ખિલખિલાટ હસીને કહે છે : - આ તો તમારા લાડલાના નાજુક-નાના દૂધિયા દાંતની પહેલી છાપ છે ! જુઓ ! એ જોઈને પતિના હૈયે હેત-પ્રીત ઊભરાયાં અને બંનેના મોં કમળ સમા ખીલી ઊઠ્યાં!
સ્મિત પરાગથી ઘરનું વાતાવરણ મહેકી રહ્યું !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
