Pathshala Granth 1

SR No.: 002066
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumnasuri
Publisher: Bapalal Mansukhlal Shah Trust
Publication Year: 2005
Total Pages: 382
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Ethics, Sermon, & Education
File Size: 63 MB

Page 377

થોડા દિવસ પછી એકદા, સહસ્રમલ મોડી રાત્રે બારણાં ખોલ્યા. ધર્મસાગરજી પધાર્યા. “કલ્યાણમલ ક્યાં ઉપાશ્રયમાં ગુરુને વંદન કરવા આવ્યા. બીજા સાધુઓ છે?' જેવા તેઓ એના ઓરડામાં ગયા કે તરત કલ્યાણમલ સંથારી ગયા હતા. કમાડ ઊઘાડી મંત્રીએ પ્રવેશીને ગુરુને માળિયા ઉપર ચડીને ભીંત તરફ મોં કરીને બેસી ગયા. વંદન કર્યું. ગુરુદેવે પૂછ્યું : આટલી મોડી રાત્રે કેમ આવ- મહારાજશ્રીએ ગદ્ગદ્ સ્વરે કહ્યું કલ્યાણમલને ખમાવ્યા જા કરો છો? તમારા માથે દુશ્મન છે. મંત્રીએ પૂછ્યું : મારે વિના મારું સંવત્સરી પડિકમણું સાચું ન થઈ શકે. માથે કોણ દુશ્મન છે? ત્યારે તેમણે કલ્યાણમલની વાત કલ્યાણમલ, તે રાત્રે તમારા માટે સહસ્રમલને જે કહ્યું તેથી કરી. સંજોગવશાત કલ્યાણમલ પ્રતિક્રમણ કરીને આજે ત્યાં તમારું હૃદય દુભાયું તે માટે મને ક્ષમા આપો. જ, ઉપાશ્રયમાં સૂતા હતા. તેણે કાનોકાન વાત સાંભળી આ સાંભળી, પત્ની, પુત્રો અને પુત્રવધુઓ રડવા અને સમસમી ગયા. મંત્રી ગયા પછી મહારાજશ્રીની પાટ લાગ્યા. સહુએ કલ્યાણમલને વિનવ્યા; સામુ તો જુઓ ! પાસે જઈ એમને સખત ઠપકો આપ્યો. રોષમાં હાથ પછાડી અને મિચ્છા મિ દુક્કડમ દો. બોલ્યા : આ ઉપાશ્રયમાં હવે હું કદી પગ નહીં મૂકું. અને ઉપાધ્યાયજી હૃદયપૂર્વક ક્ષમા માગીને તરત ઘરની ધૂંઆપૂંઆ થતાં તે ઘેર આવ્યો.
બહાર નીકળી ગયા. પાછળથી કલ્યાણમલનું ચિત્ત શાંત બીજે દિવસે દહેરાસર જઈ તરત પાછો ઘેર ગયો એટલે થતાં હૃદય વલોવાયું. હૃદયના શબ્દો હૃદયમાં ઉતર્યા : જો પત્નીએ પૂછયું : કેમ ? ઉપાશ્રયે ગુરુને વંદન કરવા ન ગુરુદેવનું સંવત્સરી પ્રતિક્રમણ કલ્યાણમલને ખમાવ્યા વિના ગયા? પહેલા તો કાંઈ જવાબ આપ્યો નહીં પણ પછી ગઈ સાચું થતું ન હોય તો સહસ્રમલને ખમાવ્યા વિના મારું રાતે બનેલી ઘટના કહી સંભળાવી. ધર્મ પરાયણ પત્નીએ સમજાવ્યું: સાધુપુરુષ સાથે આવો રોષ આપણને ન શોભે. હૃદય પરિવર્તન થતાં વેંત તે ઉપાશ્રય તરફ દોડી ગયા કલ્યાણમલ જીદ ન છોડી.
ઉપાધ્યાયજી હમણાં જ આસન પર બેઠા હતા. બાજુમાં ઉપાશ્રયે જવાનું બંધ કર્યું એટલે સામાયિક-પ્રતિક્રમણ કટાસી પર સહગ્નમલ પણ બેઠા હતા. કલ્યાણમલ સીધા જ ઘરે કરતો. પૌષધ પણ શેર કરતો. સંઘને ખ્યાલ આવી સહસ્રમલ પાસે જઈ તેના ખોળામાં માથું મૂકી ધ્રુસકે ધ્રુસકે ગયો હતો કે કલ્યાણમલ ઉપાશ્રયે આવતા નથી. વિનંતિ રડતા અવાજે તેમની પાસે, પોતાના વર્ષો જુના અપરાધની કરવા છતાં પણ માન્યા નહીં. પર્યુષણ આવ્યા ત્યારે માફી માગી. સમગ્ર સભા આ દૃશ્ય જોઈ ગદ્ગદ્ બની. ગુરુદેવને થયું કે કલ્યાણમલ કલ્પસૂત્ર સાંભળવા તો આવશે બન્ને ચોધાર આંસુએ રડવા લાગ્યા. કોણ કોને છાનું રાખે? જ. પણ તે એકેય દિવસ દેખાયા નહીં. તો પણ માન્યું કે બધા હર્ષવિભોર થઈ જોઈ રહ્યા. ધર્મનો આ કેવો પ્રભાવ ! સંવત્સરીએ બારસા સાંભળવા જરૂર આવશે.
ઉપાધ્યાયજી મહારાજ સામે ચાલીને એક શ્રાવકને ખમાવવા બીજા ગ૭વાળા પણ મનાવવા ગયા કે અમારું અને ગયા એની કેવી ગાઢ અસર થઈ ! વર્ષો જૂના મૂળવાળા તમારું કલ્પસૂત્ર એક જ છે. અમારે ત્યાં આવજો. જીદે વેરને સ્થાને પ્રેમનું અવતરણ થયું. બન્ને સાચા મિત્રો બન્યા. ભરાયેલા કલ્યાણમલ એવા કટુ વેણ બોલ્યા કે બધા ઊભા પવિત્ર પર્વની આરાધનાની સાર્થકતા જણાઈ. થઈ ગયા !
જ્યોતથી જ્યોત જલે ઉપાધ્યાયજીને આની જાણ થઈ. એમને થયું આવા એક દીવામાંથી સો-સો દીવા પ્રગટે એમ એક નિર્મળ દ્રઢકર્મીને ખમાવ્યા વિના મારે સંવત્સરી પ્રતિક્રમણ કરવું હૈયાના શુદ્ધ પ્રેમથી અનેકના હૈયામાં પ્રેમના બીજ રોપાય ઉચિત નથી. એટલે વ્યાખ્યાન પછી, ચૈત્યપરિપાટી કરીને છે. ક્ષમાના આ લોકોત્તર પ્રસંગનું મહત્ત્વ સમજીએ. ઉપાશ્રયે જતાં પહેલાં કલ્યાણમલના ઘર તરફ એકલા જવા માત્રછાપેલા કાર્ડ લખીને ઔપચારિક ક્ષમા માગવાનાં નીકળ્યા. ક્ષણવારમાં તો કલ્યાણમલના ઘરે ખબર પહોંચી થતાં વ્યવહાર વડે આવી ચિત્ત શુદ્ધિ સધાઈ જાય એવું માનવું ગયા. એણે ઘરનાં કમાડ બંધ કરાવ્યા અને પોતે અંદરના વધુ પડતું છે. દિલને સ્પર્શે અને સામાને પણ ક્ષમા આપવાનું ઓરડામાં બેસી ગયા. પત્નીએ કહ્યું : ગુરુ મહારાજ આપણા મન થાય તે રીતે જ ક્ષમાપના કરવાની હોય. એમાં જ ઘરે આવતા હોય ને બારણાં બંધ કરીને ન બેસાય. પત્નીએ ખરી સાર્થકતા સમાઈ છે.
૩૩૦: પાઠશાળા