________________
અપભ્રંશ દૂહાનું સાહિત્ય
૧પ૯ હિ બપૈયા ! “પિયુ” “પિયુ' બોલીને તું કેટલું રુએ છે ! હે હતાશ ! તારી જળને માટે અને મારી વાલમને માટે-એમ બંનેની આશા પૂરી ન થઈ.]
ઢોલ્લા એહ પરિહાસડી અઈ ભણ કવણહિ દેસિ; હઉં ઝિજઉં તઉં કેહિ પિય તેવું પુણુ અન્નહિ રેસિ.
હિં પ્રિયતમ ! આ ફારસ (અથવા રીત) કયા દેશમાં થાય છે એ કહે તો ખરો. હું તારે માટે ઝૂરી કરું છું (ક્ષીણ થાઉં છું) અને તું બીજીને માટે.]
પાઈ વિલમ્મી અંત્રડી, સિરુ લ્હસિક ખંધસુ; તો વિ કટારઈ હત્યડઉ બલિ કિwઉ કંતસુ. [(યુદ્ધમાં) આંતરડું નીકળીને પગે વળગ્યું છે. માથું ખભા પર ઢળી ગયું છે. તો પણ હાથ તો કટારી પર જ છે. આવા કંથ પર હું વારી જાઉં છું.]
દૂરણે પડિલે ખલુ અપ્પણુ જ મારેઈ; જિહ ગિરિસિંગહુ પડિઆ સિલ અણુ વિ ચૂર કરેઈ
દૂર સુધી (ઊંચે સુધી) ચડેલો દુર્જન પડે તો પોતાને અને બીજા માણસને પણ મારે છે, જેમ ગિરિશૃંગ પરથી પડેલી શિલા બીજાનો પણ ચૂરો કરે છે.]
જઈ પુચ્છ ઘર વસઈ તો વવું ઘર ઓઈ; વિલિઅ જણ અભુદ્ધરણુ તુ કુડીરઈ જોઈ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
