________________
કુટુંબપ્રેમ
અમેરિકામાં ફિલાડેલ્ફિયામાં હું મારા મિત્ર ડૉ. પંકજભાઈ વ્યાસને ત્યાં ઊતર્યો હતો. તેમનું ઘર ત્યારે ઘણું નાનું હતું. ઘર વિશે વાત નીકળી ત્યારે તેમણે. કહ્યું, “અમારે મોટા ઘરમાં રહેવા જવું છે; પરંતુ હજુ વાર લાગશે, કારણ કે આ ઘર અમારે પાછું કોને સોંપવું તેનો પ્રશ્ન છે.”
“કેમ ? એની માલિકી માટે કોઈ કાયદેસરની ગૂંચ છે ?” મેં પૂછ્યું.
ના; હકીકતમાં તો એના માલિકીપણામાં અત્યારે કોઈને રસ નથી.” “એમ કેમ ?' “એ જ તો અમેરિકન જીવનની એક ખાસિયત છે.”
પંકજભાઈએ પછી વિગતે વાત કરતાં કહ્યું, “અમે અમેરિકામાં રહેવા આવ્યાં ત્યારે ઘણાંને મોઢે સાંભળ્યું હતું કે “ધી ફેમિલિઝ આર બ્રેકિંગ ઇન અમેરિકા.” જોકે અમે તે બહુ સાચું માનતા ન હતાં. પરંતુ પછી તો અમે પોતે તે નજરોનજર જોયું. અમારા જ મકાનમાં અમારા મકાનમાલિકનું કુટુંબ નીચે રહેતું હતું. ચાર સભ્યનું નાનું કુટુંબ હતું. પતિપત્ની અને દીકરો તથા દીકરી. બંને સંતાનો યુનિવર્સિટીમાં ભણે. પૈસે-ટકે ખૂબ સુખી કુટુંબ, પતિને દારૂની જબરી આદત. એક દિવસ સવારે પતિનું અચાનક અવસાન થયું. બપોરે દફનવિધિ થઈ. રાત્રે મા અને દીકરી વચ્ચે કંઈ ઝઘડો ચાલ્યો. બીજે દિવસે સવારે વિધવા મા ઘર છોડીને ભાગી ગઈ અને કોઈકને પરણી ગઈ. મા દીકરીને કહેતી હતી કે, “મારો ધણી મરી ગયો તે પોતાની દારૂની લતને કારણે. તેમાં મારો શો વાંક ? હું શા માટે દુઃખી થાઉં ?”
મા ભાગી ગઈ. પછી બીજે દિવસે ભાઈ અને બહેને ફેંસલો કરી લીધો. ભાઈ પોતાની એક ગર્લફ્રેન્ડ સાથે રહેવા માટે ક્યાંક ચાલ્યો ગયો. બહેન પણ પોતાના એક બૉયફ્રેન્ડ સાથે પરણવા માટે બીજે ગામ ભાગી ગઈ. ત્રણેક દિવસમાં આ બધી ઘટનાઓ ઝડપથી બની ગઈ. ત્રણ મહિના થયા, પણ કોઈ પાછું ફરક્યું નથી. આ ઘરની માલિકીમાં કોઈને રસ નથી. હજુ કોઈએ આવીને અમારી પાસે ભાડું ઉઘરાવ્યું નથી, કે કોઈ એકબીજાને મળ્યાં નથી. અમે જોયેલું કુટુંબ ઘડીકમાં નામશેષ થઈ ગયું.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org