________________
કીમતી નાસ્તો
કેનિયામાં કિસુમુ નામના શહેરમાં અમારો વ્યાખ્યાનોનો તથા ભક્તિસંગીતનો કાર્યક્રમ હતો. અમે બધાં કિસ્મુમાં “જીવરાજ રાયશી એન્ડ બ્રધર્સ - વાળા યુવાન વેપારી પાનાચંદભાઈને ત્યાં ઊતર્યા હતાં. કિસમુમાં એમનો વિશાળ આલીશાન બંગલો છે. પાનાચંદભાઈએ બહુ જ ઉત્સાહ અને પ્રેમથી બે દિવસ અમારી સરસ સભરા કરી; અમને પોતાની વિશાળ દુકાન અને કારખાનું બતાવ્યાં; પોતે વેચાતી લીધેલી “કિસમ હોટેલ” બતાવી અને વિક્ટોરિયા સરોવરને કિનારે અમને ફરવા લઈ ગયા.
| કિસુમુથી અમારો કાર્યક્રમ એલ્ડોરેટ જવાનો હતો. અમે છ જણ હતાં અને પાનાચંદભાઈ પોતાની મોટી મોટરકારમાં અમને ઍલ્પોરેટ પહોંચાડવા આવવાના હતા. કેનિયામાં શહેરો છૂટાંછવાયાં છે, એટલે ટ્રેન કે બસનો. વ્યવહાર ત્યાં ઓછો છે. તેમાં પણ આફ્રિકાના હબસી લોકો તેનો વધુ ઉપયોગ કરે છે. ગુજરાતીઓ અને બીજા એશિયનો સામાન્ય રીતે મોટરકાર કે ટેક્સીમાં અવરજવર કરતા હોય છે. કેનિયામાં જુદાં જુદાં શહેરો વચ્ચે સડકો મોટી અને સારી છે.
સવારે વહેલા ઊઠી, ચા-પાણી કરી અમે સહુ પાનાચંદભાઈની મોટરમાં બેઠાં. પાનાચંદભાઈ પોતે મોટર ચલાવનાર હતા.
બધાંની વિદાય લઈ અમે ચાલ્યાં. સવારનો સમય હતો. ગુલાબી ઠંડી હતી. વાતાવરણ ચિત્તને પ્રસન્નતાથી ભરી દે તેવું હતું. રસ્તામાં ટ્રાફિક ઓછો હતો, એટલે વેગથી અમારી મોટર ચાલતી હતી. રસ્તાની બંને બાજુએ ક્યારેક ટેકરીઓ, ક્યારેક શેરડીનાં ખેતરો દેખાતાં. થોડે થોડે અંતરે નાનકડાં ગામો આવતાં.
થોડી વારે એક મોટું ગામ આવ્યું. પાનાચંદભાઈ કહે, “એલોરેટ સધીનો રસ્તો લાંબો છે. આપણે કંઈક નાસ્તો લઈ લઈએ. આ ગામનાં બિસ્કિટ બહુ વખણાય છે.”
અમે ના પાડવાનો વિવેક કરીએ તે પહેલાં પાનાચંદભાઈએ ગાડી ઊભી રાખી. ઊતરીને ઝડપથી ચાલ્યા. થોડી વારમાં તેઓ પાછા આવ્યા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
