________________
જીવ જ્યારે અન્ય પદાર્થો વિકલ્પો ત્યજી દે તે પ્રત્યેથી દૃષ્ટિ ફેરવી લે છે અને કેવળ તે આત્મસ્વરૂપને જાણે છે અનંત જ્ઞાનાદિનું વારંવાર ચિંતન કરે છે, ત્યારે આત્મશુદ્ધિ થાય છે. તે સિવાય અન્ય ઉપાયોનું સેવન તે મિથ્યાદૃષ્ટિ છે.
[૧૯૨] જેમ ઊંધા ઘડાને આડો કર્યા વિના સીધો મૂકી શકાતો નથી તેમ અજ્ઞાનદશામાંથી, મિથ્યાજ્ઞાનમાંથી આત્માર્થભાવ – સાધકભાવ આવ્યા વગર જ્ઞાનદશા કે સમ્યગૂજ્ઞાનમાં આવી શકાતું નથી. મતિશ્રુતજ્ઞાનનું સમ્યગપણે અવલંબન લઈ આત્મસ્વરૂપનો, પોતાના અતિન્દ્રિયજ્ઞાનનો જીવ વારંવાર અભ્યાસ કરે તો આત્માર્થ સુગમ છે. તે સમયે તપાદિ શુભાચરણ માત્ર પાત્રતા માટે હોય છે. માત્ર તે વડે મિથ્યાત્વ મંદ થતું નથી. પરંતુ સ્વરૂપ પ્રત્યેની દૃષ્ટિનો વારંવાર અભ્યાસ કરે મુમુક્ષતા વિકસે છે.
[૧૯૩] જો તું સદ્ભાગી છું અને તને નિવૃત્તિનો યોગ છે, તો આ સંસારના નિરર્થક કોલાહલથી નિવૃત્ત થઈ અને તારા ચૈતન્ય સ્વરૂપમાં ડૂબકી માર. રટણ કર કે હું શુદ્ધાત્મસ્વરૂપ છું. “સોહમ્' ચાર છ માસ આ એક જ કાર્યની પાછળ લાગી જા, તારા જ આત્મપ્રદેશ પર રહેલો જ્ઞાનપ્રકાશ તને આગળનો માર્ગ બતાવશે. પૂર્વના સંસ્કારે રાગાદિના ભાવ ઊઠશે ત્યારે મનને તેનાથી દૂર રાખવાનો પ્રયત્ન કરજે કે હું તો તેના ભિન્ન આત્મસ્વરૂપ છું.
[૧૯] સૂદ્રવ્ય : વજા ઋષભનારાચ સંઘયણ બળવાન શરીર સુક્ષેત્ર: કર્મભૂમિરૂપ મોક્ષના માર્ગને યોગ્ય આર્યભૂમિ. સુકાલઃ ત્રીજા-ચોથા આરા-કાળ. સુભાવ: સ્વનો સવળો પુરુષાર્થ. સ્વદ્રવ્ય : આત્મદ્રવ્ય સ્વક્ષેત્ર: આત્મપ્રદેશ. સ્વભાવ : આત્માના ગુણ.
પ૪ અમૃતધારા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
