________________
विग्रहं कृमिनिकायसङ्कुलं, दुःखदं हृदि विवेचयन्ति ये । गुप्तिबद्धमिव चेतनं हि ते, मोचयन्ति तनुयन्त्रयन्त्रितम् ।। ४ ।।
દેહ તો કૃમિ સમૂહથી ભર્યો. દુઃખરૂપ સમજે વિવેકીઓ; દેહની નિબિડ કેદમાં પડીચેતના, કર વિમુક્તિ તેહની. ૪
કૃમિ-જતુઓથી ખદબદતું આ શરીર જે સાધકોને દુઃખદાયી લાગે છે, તેઓ પોતાના નિર્મળ-આત્મ સ્વરૂપને શરીરની કેદમાંથી મુક્ત કરે છે.
માનવશરીર અનંત જીવાણુઓના સમૂહનું સ્થાન. ચામડીથી મઢેલા દેહની અંદરનો એકેએક ભાગ સપ્તધાતુનો ભંડાર છે. ચામડીની અંદરનો ભાગ અંશમાત્ર બહાર દેખાય તોપણ જીવને તે રુચે નહિ. છતાં એ જ દેહ પર કેવું મમત્વ જામ્યું છે ? આ શરીરને કંઈ પણ પ્રદાન કરો; તેનું યંત્ર જ એવું ગોઠવાયું છે કે તે વિકૃત થઈને બહાર આવે. તોપણ અજ્ઞાનીને તે દેહમાં સુખનો ભાસ થાય છે.
૧૬ હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org