________________
सम्यगविरक्तिर्ननु यस्य चित्ते, सम्यग् गुरुर्यस्य च तत्त्ववेत्ता । सदाऽनुभूत्या दृढनिश्चयो यस्तस्यैव सिद्धि नहि चापरस्य ।। ३ ।।
સાચી વિરક્તિ હૃદયે ધરે છે, ને તત્ત્વવેત્તા ગુરુને ભજે છે; સ્વાનુભવે નિશ્ચય જે કરે છે, એને જ સિદ્ધિ નિયમા વરે છે. ૩
જે સાધકના ચિત્તમાં પ્રબળ વૈરાગ્ય છે, તત્ત્વવેત્તા ગુરુની પ્રાપ્તિ જેને થઈ છે અને જે અનુભૂતિમૂલક દૃઢ નિશ્ચયવાળો છે તેને જ સિદ્ધિ મળે છે, બીજાને નહિ.
જીવ અને કર્મનો સંયોગ અનાદિનો છે પણ અનાદિ સાંત છે, અર્થાત્ સર્વ કર્મોનો સંયોગ નાશ થાય છે. જીવ અને મોક્ષ તત્ત્વ અનાદિના છે, જીવ સ્વયં મોક્ષસ્વરૂપ છે તેનો સંબંધ સાદિ-અનંત છે. અર્થાત્ સંસારી જીવની અવસ્થા વૈરાગ્ય દ્વારા પલાઈને જ્યારે સર્વ કર્મોથી મુક્ત થાય છે ત્યારે મોક્ષની અવસ્થા પ્રગટ થઈ અનંત કાળ સુધી રહે છે.
જીવ અનાદિકાળથી જ્ઞાન વગર રખડ્યો નથી, પરંતુ વિપરીત શ્રદ્ધાને કારણે અજ્ઞાનથી રખડ્યો છે. જીવે આજ પર્યત તપ-જપ
હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં ૪ ૧૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
