Dharmakathanuyoga Part 2

SR No.: 001953
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj, Dalsukh Malvania
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 1991
Total Pages: 538
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, Literature, & agam_related_other_literature
File Size: 14 MB

Page 446

ધર્મકથાનુયોગ–મહાવીર-તીર્થમાં વિજય તસ્કર જ્ઞાત કથાનક : સૂત્ર ૭૩
૨૫
તે ધન્ય સાર્થવાહની પત્નીનું નામ ભદ્રા રાજગૃહ નગરમાં વિજય તસ્કરહતું. તેના હાથ-પગ સુકુમાર હતા. તે ખામી ૭૩. તે રાજગૃહ નગરમાં વિજય નામે એક તકર રહિત અને પરિપૂર્ણ પાંચેય ઇન્દ્રિયો અને –ચાર હતો. તે ચંડાળ સમાન પાપકર્મો કરનાર, શરીરવાળી હતી. તે સ્વસ્તિક આદિ હસ્તરેખાઓ અત્યંત ભયાનક અને ક્રૂર કર્મ કરનાર, ક્રોધિત અને તલ-મસા આદિ શુભચિહ્નોના ગુણોથી પુરુષની જેમ દેદીપ્યમાન રાતાચોળ નેત્રવાળા યુક્ત હતી. માન, ઉન્માન અને પ્રમાણ (શરીરના હતો, તેની દાઢી અત્યંત રુક્ષ અને લાંબી, કદમાપવજન આદિ)માં પરિપૂર્ણ હતી. તે સુજાત વિકૃન અને બીભત્સ (ભયજનક) હતી, તેના સુંદર અવયવને કારણે સુંદરાંગી હતી. ચંદ્રની હોઠ પરસ્પર મળતા ન હતા. તેના વાળ હવામાં જેમ તેનો દેખાવ સોમ હતો. તે કાંત મનોહર, ઊડતા, લાંબા લાંબા અને વિખાયેલા હતા. જોનારને પ્રિય લાગે તેવી, સુરૂપવતી હતી, તેના શરીરનો રંગ ભમરા અને રાહુ જેવો મુઠ્ઠીમાં સમાઈ જાય તેવી તેની કમર ત્રિવલિથી કાળો હતો. તે નિર્દય અને પશ્ચાતાપ રહિત શોભતી હતી. કુંડળોને કારણે તેના ગંડસ્થળની હતો, દારુણ હોવાને કારણે ભય ઉત્પન્ન કરતી રેખા દબાતી હતી. શરદ ઋતુના પૂર્ણ ચંદ્રની હતો. તે નૃશંસ હતો, અનુકંપારહિત હતો. જેવું સૌમ્ય તેનું મુખ હતું.
તે રતાપ સમાન એકાનદષ્ટિવાળો હતો. તેનો વેશ સુંદર હતો. તેની ચાલ, તેનું છરાની જેમ એક ધારવાળો હતો અર્થાતુ જે હસવું બોલવું-ચાલવું રસંગત મર્યાદાનુસાર નિશ્ચય કરી લે તે પૂર્ણ કરવા તત્પર થઈ હતું. તેના હાવભાવ અલાપ-રસંલાપ, ઉપચાર જતો, અગ્નિની જેમ સર્વભક્ષી હતો અનુ આદિ બધું જ સંસ્કારિતાને અનુરૂપ હતું.
જેને ઘરે ચોરી કરતાં તેનું સર્વસ્વ લૂંટી લેતો, મનને પ્રસન્ન કરનારી, દર્શનીય, મનોહર
જળની જેમ સર્વગ્રાહી હતો અર્થાત્ મનમાં અને અતિવ રમણીય હોવા છતાં તે વંધ્યા જેનો વિચાર આવે તે સર્વ વસ્તુઓનું અપહતી, પ્રસવ થવાના સ્વભાવ રહિત હતી અને
હરણ કરી લેતાં, ઉત્કચન (હીન ગુણવાળી ઘૂંટણ અને કણીની જ માતા હતી, અર્થાત્ વસ્તુનું અધિક મૂલ્ય લેવા માટે ઉત્કૃષ્ટ ગુણઘૂંટણ અને કોણી જ તેના સ્તનોને સ્પર્શતા, વાળી બનાવવામાં, બોલવા (ઠગવા) માં, માયા સંતાન નહીં અથવા તેના ખોળામાં ઘૂંટણ
(બીજાને છેતરવા)માં, નિવૃતિ (બગલાની જેમ અને કેણી જ રહેતા-પુત્ર નહીં.
ઢોંગ કરવા)માં, કૂટમાં (માપ તોલમાં વધારે- - તે ધન્ય સાર્થવાહને પંથક નામે એક દાસ
ઓછું કરવામાં અને કપટ કરવામાં), સાતિચેટ (ગુલામ નોકર) હતું, જે સર્વાંગ-સુંદર,
સંપ્રયોગમાં (ઉત્કૃષ્ટ વસ્તુમાં મિલાવટ કરવામાં) માંસથી પરિપૂર્ણ શરીરવાળા અને બાળકો રમા
નિપુણ હતો. તે ઘણા સમયથી નગરમાં ઉપદ્રવ ડવામાં કુશળ-ચતુર હતા.
કરતો હતો. તે જુગારમાં આસક્ત, મદિરાપાનનો
પ્રેમી, સુસ્વાદુ ભોજન અને માંસનો લોલુપ તે ધન્ય સાર્થવાહં રાજગૃહ નગરમાં ઘણા હતો, તે દારુણ દુ:ખ-પીડા આપનાર, લોકોના વ્યાપારીઓ, શ્રેષ્ઠીઓ અને સાર્થવાહ, અઢાર હૃદયને દુભાવનાર, સાહસી, ખાતર પાડનાર, શ્રેણીઓ અને પ્રશ્રેણીઓનાં બધાં કામોમાં ગુપ્ત કાર્ય કરનાર, વિશ્વસધાતી, આગ લગાડકુટુંબોમાંના પ્રશ્નોમાં અને મંત્રણાઓમાં નાર, તીર્થોદેવસ્થાનોનું ભેદન કરનાર, તેમને ચક્ષુવતુ અર્થાત્ આંખ જેવો હતો યાવતુ સલાહ દ્રવ્ય હરનાર, હાથ ચાલાકીમાં ચતુર અને પારકું આપનાર હતો.
ધન હરવા હંમેશાં તૈયાર રહેનાર હતો.