Dharmakathanuyoga Part 2

SR No.: 001953
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj, Dalsukh Malvania
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 1991
Total Pages: 538
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, Literature, & agam_related_other_literature
File Size: 14 MB

Page 404

ધર્મકથાનુયોગ–મહાવીર-તીર્થમાં આવક તીર્થકર ગોશાલક સ્થાનક : સત્ર ૮૩
૨૭
નામે અનગાર, પ્રકૃતિથી ભદ્ર યાવતુ વિનીત ' ત્યારે ભગવાન મહાવીર દ્વારા આ પ્રમાણે એવા હતા. ધર્માચાર્યના અનુરાગથી જેવી રીતે કહેવાતાંની સાથે જ ગોશાલ સંખલિપુત્રો સર્વાનુભૂતિ તેવી જ રીતે તેઓ (ગોશાલકને ગુસ્સે થઈને-થાવત્ તેજસ્ સમુદુધાત કર્યો, કહેવા લાગ્યા)-વાવતુ... “તે જ તારી છાયા છે, સાત-આઠ ડગલાં તે પાછો હઠયો, પાછો હઠીને બીજી નહિ.”
તેણે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરના વધને માટે ત્યારે તે ગોશાલ મખલિપુત્રો સુનક્ષત્ર
શરીરમાંથી તેજ બહાર કાઢયું. જેવી રીતે કોઈ અનગાર દ્વારા આ પ્રમાણે કહેવાતાંની સાથે જ
આંધી, ચક્રવાત હોય અને તે પર્વત દ્વારા ગુસ્સે થઈને યાવતુ સુનક્ષત્ર અનગારને તપના
અથવા ભીંત દ્વારા કે સ્તંભ દ્વારા કે સૂપ તેજથી પીડા પહોંચાડી.
દ્વારા અટકાવાય કે નિવારણ કરાય અને તે
આંધી તેવી રીતે ત્યાંથી આગળ ચાલતી નથી ત્યારે ગોશાલ સંખલિપુત્ર દ્વારા તપના
કે ખસતી નથી એમ જ ગોશાલ સંખલિપુત્રનું તેજથી પીડાતા તે સુનક્ષત્ર તરત જ જ્યાં
તપ અને તેજ ભગવાન મહાવીરના વધને શ્રમણ ભગવાન મહાવીર હતા ત્યાં આવ્યા,
માટે પોતાના શરીરમાંથી નીકળતાંની સાથે જ આવીને શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને ત્રણ વાર
આગળ ન વધ્યું, ને ખસ્યું પણ ગમનાગમન વંદન નમન કર્યું, વંદન- નમન કરીને પોતાની
કરવા લાગ્યું, આદક્ષિણા-પ્રદક્ષિણા કરવા લાગ્યું, જાતે જ પાંચ મહાવ્રતનો ઉચ્ચાર કર્યો, ઉચ્ચાર
તેમ કરીને ઊર્ધ્વ આકાશમાં ઊડયું, ત્યાંથી તે કરીને શ્રમણ અને શ્રમણીઓની ક્ષમાયાચના
પાછું પડીને, પાછું વળીને તરત જ તે ગોશાલક કરી, આલોચના અને પ્રતિક્રમણ કરીને, સમાધિ
મંખલિપુત્રના શરીરને દઝાડતું અંદર પ્રવેશી પામીને ક્રમે કાળધર્મ પામ્યા.
ગયું. ગોશાલકને ભગવાન દ્વારા શીખામણ અને ગોશાલક અને મહાવીર દ્વારા પરસ્પરની મરણ- * પ્રતિકદ્ધ ગોશાલક દ્વારા મુક્ત તેજલેમા વડે કાળ મર્યાદાનું નિરૂપણપોતાનું જ અનુદહન–
૮૪. ત્યારે તે ગોશાલ મંખલિપુત્ર પોતાના તેજથી ૮૩. ત્યારે તે ગોશાલ મખલિપુત્રો સુનક્ષત્ર અનગાર- આક્રાંત થઈને શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને આ
ને તપના તેજથી પરિતાપ આપીને ત્રીજીવાર પ્રમાણે કહેવા લાગ્યો: “આયુષ્માન કાશ્યપ! ફરીથી ભગવાન મહાવીરની હલકા ભારે શબ્દોથી તું મારા તપના તેજથી આક્રાંત થઈને છ નિંદા કરી–બધું પૂર્વવત્ કહેવું-યાવત્ .“સુખ
માસના અંતે પિત્તજારથી વ્યાપ્ત શરીરવાળો થઈને, દાહની પીડાથી છદ્માવસ્થામાં જ કાળ
કરીશ.” તે સમયે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર ગોશાલ * ત્યારે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે ગોશાલ મંખલિપુત્રને આમ કહેવા લાગ્યા- “હે મંખલિપુત્રને આ પ્રમાણે કહ્યું-“હે ગોશાલ ! ગોશાલ ! જે કઈ તેવા પ્રકારના શ્રમણ તારા તપના તેજથી આક્રાંત થઈને હું છ કે બ્રાહ્મણની યાવત્ પય્પાસના કરે છે ત્યારે મહિનાની અંદર પાવતુ ખરેખર કાળ નહિ નું હે ગોશાલ ! મારા દ્વારા જ દીક્ષિત થયેલો કરું, હું તો બીજું સોળ વર્ષ સુધી જિન રૂપે થાવત્ મારા દ્વારા જ બહુશ્રુત બનાવાયો હોવા સુખપૂર્વક વિહાર કરીશ. પણ તું ગોશાલ ! છતાં મારી વિરુદ્ધ જાય છે. તો હે ગોશાલ ! પોતાના તેજથી આક્રાંત થઈને સાત રાતની એમ ના કર. યાવતુ-તારી એ જ છાયા છે અંદર જ શરીરમાં પિત્તજ્વર પેદા થતાં ચાવતુ બીજી નહીં”
છદ્માવસ્થામાં જ કાળ કરીશ.”
નથી.”