Dravyanuyoga Part 3

SR No.: 001950
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 2003
Total Pages: 816
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Metaphysics, & agam_related_other_literature
File Size: 21 MB

Page 380

વેદના અધ્યયન
૧૬૭૭
છે. સીય, ૨. સિf, રૂ. ઉર્દ, ૪. ઉપવાસં, ૬. ડું, ૧. શીત, ૨. ઉષ્ણ, ૩. સુધા, ૪. તરસ, ૫. ખંજવાળ, દ, પરન્ન, ૭. નર, ૮. હાર્દ, ૧. મરે, ૧૦. સો ? ૬. પરાધીનતા, ૭. જ્વર, ૮, બળતરા, ૯, ભય,
- વિચા. સ. ૭, ૩. ૮, યુ. ૭ ૧૦. શોક. नेरइएसु उसिण-सीय-वेयणा परूवर्ण
નૈરયિકોની ઉષ્ણ-શીત વેદનાનું પ્રરુપણ : प. (१) उसिणवेयणिज्जेसुणं भंते ! णेरइएसुणेरइया પ્ર. ભંતે ! (૧) ઉષ્ણવેદનાવાળા નારકોમાં નારક કેવા केरिसयं उसिणवेयणं पच्चणुब्भवमाणा विहरंति?
પ્રકારની ઉષ્ણ વેદનાનો અનુભવ કરે છે ? गोयमा ! (१) से जहानामए कम्मारदारए सिया ઉ. ગૌતમ! (૧) જેમ કોઈ લુહારનો છોકરો જે તણ, तरूणे बलवं जुगवं अप्पायंके थिरग्गहत्थे दढ
બળવાનું, યુગવાનું અને રોગરહિત હોય, જેના पाणिपादपासपिटुंतरोरू परिणए, लंघण-पवण
બંને હાથનાં અગ્રભાગ સ્થિર હોય, જેના હાથ, પગ, जवण-वग्गण-पमद्दणसमत्थे तलजमलजुयल बाहू,
બન્ને પાસળિઓ, પીઠ અને બન્ને જાંગો સુદઢ અને
મજબૂત હોય, જે ઓગળવામાં, કૂદવામાં, તીવ્ર घणणिचियवलियवट्टखंधे, चम्मेट्ठगदुहणमुट्ठय
ગતિથી ચાલવામાં અને કઠિન વસ્તુને ટુકડા-ટુકડા समाहयणिचियत्तगत्ते उरस्सबल समण्णागए छेए
કરવામાં સમર્થ હોય, જે સહોત્પન્ન બે તાલવૃક્ષ दक्खेपट्टे कुसले णिउणे मेहावी णिउणसिप्पोवणए
જેમ સરળ લાંબા પુષ્ટ બાજુવાળા હોય, ધનનાં एगं महं अयपिंड उदगवारसमाणं गहायतंताविय
સમાન પુષ્ટ વલયાકાર ગોળ જેના બન્ને ખંભા ताविय-कोट्टिय-कोट्टिय उभिंदिय-उभिदिय
હોય, જેના અંગ-અંગ ચામડીના ચાબુક પ્રહારો
મુદ્દગર તથા મુઠ્ઠીઓનાં આઘાતથી પુષ્ટ બનેલ હોય, चुण्णिय -जाव- एगाहं वा दयाहं वा तियाहं वा
જે આંતરિક ઉત્સાહથી યુક્ત હોય, જે પોતાના उक्कोसेणं अद्धमासं संहणेज्जा. से णं तं सीयं सीई
શિલ્પમાં ચતુર, દક્ષ, નિષ્ણાત, કુશળ, નિપુણ, भूयं अओमएणं संदसएणंगहायअसल्भावपट्ठवणाए
બુદ્ધિમાન અને પ્રવીણ હોય, તે એક પાણીનાં ઘડાના उसिणवेयणिज्जेसु णरएसु पक्खिवेज्जा, से णं तं
સમાન મોટા લોખંડના પિંડને એક દિવસ, બે દિવસ, उम्मिसियणिम्मिसियंतरेणपुणरविपच्चुद्धरिस्सामित्ति
ત્રણ દિવસ -પાવત- ઉત્કૃષ્ટ પંદર દિવસ સુધી कट्ट पविरायमेव पासेज्जा, पविलीणमेव पासेज्जा,
તપાવીને ખુંદી-ખુંદીને, ટુકડા-ટુકડા કરીને ફરીથી पविद्धत्थमेव पासेज्जा, णो चेवणं संचाएइ अविरायं
ગોળા બનાવીને ઠંડા કરે. પછી તે ઠંડા કરેલ લોખંડનાં
ગોળાને લોખંડની સાણસીથી પકડીને અસત કલ્પનાથી वा अविलीणं वा, अविद्धत्थं वा, पुणरवि
"હું પલક મારવા તેટલા સમયમાં પાછો કાડીશ.” पच्चुद्धरित्तए।
આ વિચારથી ઉષ્ણ વેદનાવાળા નારકોમાં રાખી દે. પરંતુ તે ક્ષણ ભરમાં જ તેને વિખરતા, માખણની જેમ પીગળતા અને સર્વથા ભસ્મીભૂત થતા જુવે છે. પરંતુ તે અસ્ફટિત અગલિત અને અવિધ્વસ્ત રુપમાં ફરીથી કાડવામાં સમર્થ થતા નથી. અર્થાતુ ત્યાંની ભીષણ ઉષ્ણતાને કારણે તે ગોળો
અખંડ રહી શકતો નથી. (२) से जहा वा मत्तमातंगे दिवे कुंजरे सट्ठिहायणे (૨) જેમ - આસો માસ (શરદઋતુના)નાં પ્રારંભમાં पढमसरयकालसमयंसिवा चरमनिदाघकालसमयसि
અથવા ગ્રીષ્મકાળ (જેઠમાસ)નાં અંતમાં કોઈ वा उण्हाभिहए तण्हाभिहए दवग्गिजालाभिहए
મદોન્મત્ત ક્રીડાપ્રિય સાઠ વર્ષનો હાથી ગરમીથી
પીડિત થઈને, તૃષાથી પરેશાન થઈને, દાવાગ્નિની आउरे सुसिए पिवासिए दुब्बले किलंते एक्कं महं
જ્વાળાઓથી વ્યાકુળ, ભૂખ્યો, તરસ્યો, દુર્બલ અને पुक्खरिणिं पासेज्जा, चाउक्कोणं समतीरं
કલાન્ત થઈને એક મોટી પુષ્કરિણીને જુવે છે,
જેના ચાર કોણ હોય છે. જે સમાન કિનારાવાળી છે. ૧. ઠાણું. અ.૧૦, સુ.૭૫૩. (બળતરાનાં સ્થાન પર વ્યાધિ શબ્દનો પ્રયોગ છે.) અને ઠાણ. અ.૪, ઉ.૪, સુ.૩૪૨માં
વ્યાધિનાં ચાર પ્રકાર બતાવેલ છે. વિદે વાદી પUUUત્તે, તે નહીં : 9. વાઘ, ૨. પિત્તિ, રૂ. સિfમg, ૪. સfજીવાણુ /