________________
दिवादिगण
349
युत्सीय
बुध्येते
अनुरुध्येते
युत्सीवहि युत्सीमहि श्व० योद्धा योद्धारौ योद्धारः
योद्धासे योद्धासाथे योद्धाध्वे योद्धाहे योद्धास्वहे
योद्धास्महे भ० योत्स्यते योत्स्येते योत्स्यन्ते
योत्स्यसे योत्स्येथे योत्स्यध्वे योत्स्ये
योत्स्यावहे योत्स्यामहे क्रि० अयोत्स्यत अयोत्स्येताम अयोत्स्यन्ते
अयोत्स्यथाः अयोत्स्येथाम् अयोत्स्यध्वम् अयोत्स्ये अयोत्स्यावहि अयोत्स्यामहि
१२६१. अनोरुधिंच् (अनु-स्थ्) कामे।
काम इच्छा। अनुपूर्वो रुधिः कामे दिवादिः। व० अनुरुध्यते
अनुरुध्यन्ते अनुरुध्यसे अनुरुध्येथे अनुरुध्यध्वे
अनुरुध्ये अनुरुध्यावहे अनुरुध्यामहे स० अनुरुध्येत अनुरुध्येयाताम् अनुरुध्येरन्
अनुरुध्येथाः अनुरुध्येयाथाम् अनुरुध्येध्वम्
अनुरुध्येय अनुरुध्येवहि अनुरुध्येमहि प० अनुरुध्यताम् अनुरुध्येताम् अनुरुध्यन्ताम् अनुरुध्यस्व अनुरुध्येथाम् अनुरुध्यध्वम्
अनुरुध्यावहै अनुरुध्यामहै ह्य० अन्वरुध्यत अन्वरुध्येताम् अन्वरुध्यन्त
अन्वरुध्यथाः अन्वरुध्येथाम् अन्वरुध्यध्वम्
अन्वरुध्ये अन्वरुध्यावहि अन्वरुध्यामहि अ० अन्वरुद्ध अन्वरुत्साताम् अन्वरुत्सत
अन्वरुद्धाः अन्वरुत्साथाम् अन्वरुध्वम्/ध्वम्
अन्वरुत्सि अन्वरुत्स्वहि अन्वरुत्स्महि प० अनुरुरुधे अनुरुरुधाते अनुरुरुधिरे
अनुरुरुधिषे अनुरुरुधाथे अनुरुरुधिध्वे
अनुरुरुधे अनुरुरुधिवहे अनुरुरुधिमहे आ० अनुरुत्सीष्ट अनुरुत्सीयास्ताम् अनुरुत्सीरन्
अनुरुत्सीष्ठाः अनुरुत्सीयास्थाम् अनुरुत्सीध्वम्
अनुरुत्सीय अनुरुत्सीवहि अनुरुत्सीमहि श्व० अनुरोद्धा अनुरोद्धारौ अनुरोद्धारः अनुरोद्धासे
अनुरोद्धासाथे अनुरोद्धाध्वे __ अनुरोद्धाहे अनुरोद्धास्वहे अनुरोद्धास्महे भ० अनुरोत्स्य ते अनुरोत्स्येते अनुरोत्स्यन्ते
अनुरोत्स्यसे अनुरोत्स्येथे अनुरोत्स्यध्वे
अनुरोत्स्ये अनुरोत्स्यावहे अनुरोत्स्यामहे क्रि० अन्वरोत्स्यत अन्वरोत्स्येताम् अन्वरोत्स्यन्ते
अन्वरोत्स्यथाः अन्वरोत्स्येथाम् अन्वरोत्स्यध्वम् अन्वरोत्स्ये अन्वरोत्स्यावहि अन्वरोत्स्यामहि
१२६२. बुधिंच् (बुध्) ज्ञाने। व० बुध्यते
बुध्यन्ते स० बुध्येत बुध्येयाताम् बुध्येरन् प० बुध्यताम् बुध्येताम् बुध्यन्ताम् ह्य० अबुध्यत अबुध्येताम् अबुध्यन्त अ० अबुद्ध/अबोधि अभुत्साताम् अभुत्सत प० बुबुधे
बुबुधिरे आ० भुत्सीष्ट भुत्सीयास्ताम् भुत्सीरन् श्व० बोद्धा बोद्धारौ बोद्धारः भ० भोत्स्यते भोत्स्येते भोत्स्यन्ते क्रि० अभोत्स्यत अभोत्स्येताम् अभोत्स्यन्ते
१२६३. मनिच् (मन्) ज्ञाने। व० मन्यते मन्येते
मन्यन्ते मन्यसे मन्येथे
मन्यध्वे मन्ये
मन्यावहे मन्यामहे स० मन्येत मन्येयाताम् मन्येरन्
मन्येथाः मन्येयाथाम् मन्येध्वम्
मन्येय मन्येवहि मन्येमहि प० मन्यताम् मन्येताम् मन्यन्ताम् मन्यस्व
मन्येथाम् मन्यध्वम् मन्यावहै मन्यामहै
बुबुधाते
अनुरुध्यै
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org