________________
रसरत्नसमुच्चयम्
दोलायां स्वेदितं द्वि-द्वि-यामं शुध्यति तालकम् । तुषोदककुलत्थाम्बु स्यान्म् (T) क्षी ( ) कं शुचि ||३०||
अथ तालकमाक्षीके सूक्ष्मे वस्त्रादिगालिते । निम्बुकाम्बुपुटे दत्तं स्यात् तयो: कर्कशं दलम् ।। ३१ ।।
देहघर्षणे वज्री भवति ।
अथ रसलोहानां मारणम्
सुवर्णनागौ मिलयेदुवंगौ, तालेन गन्धेन तथा रसूयौं । पत्रीकृतौ संपुटितौ मिथोर्क-क्षीरप्लुतौ संपुटितौ निरुत्थौ ||३२||
हिंगूलमष्टमासेन दत्वा कृष्णायसं मुहुः । गोमूत्र त्रिफलाक्वाथे भावितेऽष्टपुटैः मृतिः |छ । ॥३३॥
अपि च
शुभ्र ताप्यं सुगन्धं दरदमनशिले ब्रह्मरथ्यानिर्गुण्डी, गर्जासिनूरगीणां पृथगथ सलिलैः मर्दयित्वा क्रमेण ।
दत्त लेंपैः सुवर्णामृत रुचि दिनकृत्तीक्ष्णवं गोरगाणां, मृत्युः स्यादेकविंशत्यनलपुटभृतां विश्वसंजीवनाय ||३४||
शुभ्र = विमलं, ताप्यं = माक्षि ( 7 ) कं, सुगन्धो = गन्धकं, दरदो = हिंगूलं, तालं = हरिताल । शिला = मनःशिला, ब्रह्मा = पलाशः, रथ्या= शिशपा, शिदुवारी = निर्गुडी, गर्जा = तंदुलीयः,
सिग्रू = सोमांजनं,
उरगी = नागवली इति ॥
Jain Education International
२५
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
