Vasudevhindi Part 2

SR No.: 001889
Original Sutra Author: Sanghdas Gani
Author: Chaturvijay, Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1931
Total Pages: 228
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Literature
File Size: 12 MB

Page 14

२१०
वसुदेवहिंडीप
[ वसुदेवस्स देसदरिसर्ण
सयपीए संबिट्टो । राईयं च पत्ते इब्भजणे पुच्छिओ मया अंसुमंतो-केण वा कारणेण वीणादन्तेण अहं कओ उवयारो ? त्ति । सो भणति - सुणह---
।
अहं तुम्ह समीवाओ परस ( प्रन्थानम् - ५९००) माणो नयरसिरिं पत्तो आवणवीहिं दिसागयपट्टण - गिरिसंभवभंडसमागमं, विकइय-कइक - कोऊहलिकजण संकुलं । परसामि 5 यत्थ णाणादेसीयकयनेवत्थे पुरिसे । उवगतो मि एगस्स सत्थवाहस्स आवणं । तेण य पणिवाण विदिण्णासणो उवविट्ठो मि भणिओ-अज्जपुतो जेण अत्थी तं भणह अयंतिया । मया भणिओ सोम्म ! आवासकेणं मि अत्थी ? । सो भणति - जइ एवं देमि आवासं, करिस्सं सतीये सुस्सू ति । मया भणिओ-मम गुरू अज्जजेट्टों. जो विवित्तो आबासो तरस जोग्गो होज्ज ततो परिग्गहिओ. अह ने होहिइ ततो अण्णत्थ विस्सिस्सामि । 10 सो भणति - एवं भवउ, परसह ताव त्तिं । एवं सह तेण करेमि आलावं, सद्दो य महंतो समुट्ठिओ । मया चिंतियं - अवस्सं हत्थी महिसो वा आगच्छेजा, जतो एस जणसंखोहणिओ सहोत्ति । न य पस्सामि तविहं कारणं, उवसंतो य सहो । मुद्दत्तंतरेण पुणो तारिस चैव सुबइ । मया पुच्छिओ सत्यवाहो - कस्सेरिसो सहो ? किंनिमित्तं वा ? I सो मे साहति - अज्ज ! इत्थ महाधणा इन्भपुत्ता महग्घेहिं पणिएहिं जूयं रमंति, ततो 15 तेसिं आयविकोसणजातो एस सहो ति । ततो मया भणिओ सत्थवाहो वच्चामि ताव, अण्णत्थ व आवासं गवेसामि जो रुइओ होद्दिति गुरुणो तत्थ वसीहामो त्ति । सो भणति — एवं हवउ. अहं विजओ नाम उत्तराए विहीए वसामि, तत्थ आगच्छेज्जाहि त्ति ।
ततो 'पत्थो उणो' त्ति गतो जूयसहं । दाराहिगएण य भणिओ - सामि ! एत्थ इन्भपुत्ता जूयं रमंति, माहणाण किं अइगमणपयोयणं ? । मया भणिओ-अज्ज ! कुसलस्स 20 पुरिसमतिविसेसं पाणिलाघवं च दहुं न विरुज्झति । ततो विदिण्णे अइगतो भि सहं । तेसिं च अक्खो कोडीओ पट्ठितो । ततो 'कयरं पक्खं भयामि ?' त्ति न परिट्ठायइ । अहं च पाहुणोति विओ उ समाणो दोण्ह वि पक्खाणं । पुच्छिओ य मि णेहिं - अज्ज ! जाणह ज्यविहिं ? । मया 'आमं' ति पडिवनं । भणिओ य निण्णओ मे जुज्जमाणो,
1
महंतो य पणो उट्ठओ । तओ वीणादन्तेण जिओ । तेण य म्हि भणिओ-अज ! निवे25 सेह जति ते अस्थि इच्छा, खेलह त्ति । अहं तप्पक्खे उवविहो । इयरपक्खिका भांति - साहीणेण अत्थेण कीलियां ति. दियादिस्स किमेतेण बावारेणं ? । वीणादत्तेण भणिया-मदीएण विभवेणं कीलड दियादि ति । ततो से मया आभरणाणि दंसियाणि । भोगिदिट्ठीहिं अज्जियाणि विय तुट्ठेहिं य पडिवण्णा कीला । ठविया महंता कणग-मणिवयर-घणपुंजा । ते य मया तुमं तेयसा जिया । भणिया य वीणादत्तेण मणूसा -संगिण्हह 30 माणसंतं वित्तं ति । ततो हं पत्थिओ । वीणादत्तो य भणति — कत्थ अज्जो ! पत्थिओ ?
१ न होति त° शां० ॥ २ गमिस्लामो ति । सो की ३ ॥ ३ ति भावासं । एवं की ३ ॥ ४ तो उडि° शां० बिना ॥ ५ सगुणो शां० ॥