Vasudevhindi Part 1

SR No.: 001888
Original Sutra Author: Sanghdas Gani
Author: Chaturvijay, Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1930
Total Pages: 210
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Literature
File Size: 18 MB

Page 104

पिउहिं समागमो]
पेढिया। देसे । भणिओ तेण-देव! पुणो विण्णाणं अक्खह त्ति । हसिऊण अइगतो गिह । पज्जुण्णो माहणदारगरूवं काऊण सञ्चभामागिहमुहे मालागारेण दिण्णपुप्फापीलो खुजाए विखुजीकयाए विलत्तो, भत्तं मग्गमाणो णिवेदितो चेडीहिं सच्चभामाए-को वि माहणदारगो स्वस्सी तेयरासी भोयणं मग्गइ त्ति । तीए भणियं-भुंजउ अइनेहेणं । वद्धावेऊण य भणति देविं-जइ मे तित्तीए भोयणं अइभुक्खियस्स दिजइ तो अॅजिस्सं । तीए भणियं-5 कामओ जिमेहिं । निविट्ठो आसणे, उवणीया कंचणपत्ती, भिक्खा दिण्णा दिण्णा पंखइतो भणइ य-देवि! एयौओ चेडीओ सयं खायंति, मझं ण देति । तीए संदिट्ठाओ-देह से जाव इच्छइ । ताओ भणंति-सामिणि! वलवामुहं माहणरूवं एयं भवणं पिते गसेज त्ति तमो । एयम्मि अंतरे सुयं देवीए सच्चभामाए-निवहणं पुलिंदेहिं विद्धंसियं ति । भणिया य पज्जुण्णेण-देवि ! जइ मे न दिज्जइ तित्तीय भोयणं तो वच्चामि रुप्पिणीए भवणं । 10 तीए भणिओ-अण्णेण कजेण अहं आदण्णा. 'तुमं रुप्पिणियाए वो सुवणियाए वा गिहं वच्चाहि' त्ति दत्तायमणो णिग्गतो, खुडुगरूवी अइगतो रुप्पिणीए समीवं । तीए वंदिओ' आमंतिओ य–किं दिजइ खुड! ? त्ति । सो भणइ-साविए ! मया महंतो उववासो कयल्लओ. चिंतेमि, माउए वि मे थणो न पीयपुछो त्ति. पारणगनिमित्तं देहि मे पायसं दुयं ति । तीए भणियं–एवं होउ, वीसमसु मुहुर्तगं जाव, नत्थि, सह त्ति । सो वासुदेवसीहासणे 15 उवविठ्ठो । भणिओ य रुप्पिणीए-खुडग! एयमासणं देवयापरिग्गहियं, मा ते को वि उवघातो भविस्सति, अण्णम्मि आसणे णिसीयं त्ति । सो भणइ-अम्हं तवस्सीणं ण पभवति देवता । आणत्ता य चेडीओ देवीए-सिग्धं पायसं साहेह, मा किलम्मउ तवस्सी । पज्जुण्णेण य अग्गी थंभिओ, न तप्पती खीरं । कासवगो य सच्चभामाए पेसिओ विण्णवेइ-देवि! देह किरि केसे त्ति । पजुण्णेण भणिओ-कासव ! जाणसि मुंडं काउं ? । सो 20 भणइ-आमं । तेण भणिओ-बदरमुंडं जाणासि ? । सो भणइ-न याणामि । कुमारेण भणिओ-एहि, जा ते दाइजउ । ततो से अणेण सचम्मगा वाला अवणेऊण सिराओ हत्थे दिण्णा, 'एरिसं बदरमुंडं वञ्चति' । सो रुहिर किण्णसरीरो गतो । देवी य खुड्डेण सह आलावं करेंती तूरावती य चेडीओ आगयपण्या पफुल्ललोयणा संवुत्ता, खुड्डुगो य मायं पस्समाणो पफुल्लमुहो। जायववुड्डा य कासवगसहिया उवागया, दत्तासणा पभणति-देवेण पट्टविया मो,25 देह किर देवि ! केसि त्ति । रुप्पिणीए भणियं—जाव खणिगा होमि ताव दिजंति केसा. अतीह तुब्भे त्ति । पज्जुण्णेण भणिया-भो! पुच्छामि ताव, जायवाणं एस किं कुलायारो केसेहिं विवाहे कोउगाणि कीरंति ? । ते भगंति-खुड्डुय! ण एस आयारो, पणियं किर देवीणं आसी । ततो लग्गाणि से आसणाणि किर वत्थेसु । खुड्डेण भणिया-किं लेसियाणि
१णं दुक्खियस्स क ३ गो ३ उ०। णं अइदुक्खियस्स ली ३॥२ परिक्खित्ता भ° शां०॥ ३ या चे° क ३ विना ॥ ४ केमु शां० ॥ ५ °वासुदेवपत्तियाए गिहं शां० ॥ ६ °त्तावमाणो ली ३॥ ७°ओ य अइगतो य-किं उ २ विना ॥ ८ तं निविस त्ति । सो शां० ॥ ९ यह । सो शां० विना ॥ १० देविं ली ३ विना ।। ११ रखीणस कसं० विना ॥