________________
९६
वसुदेव हिंदीए [ पज्जुण्णस्स अम्मापिउहिं समागमो
भे वत्थाणि आसणहरणनिमित्तं ? । ततो ते विलक्खा विणिग्गया । ण्हाविया णेण वुत्ताअरे ! जं त्थ देवीए आणत्ता मुंडणं तं करेह सिग्धं । ततो ते मोहिया अण्णोष्णं मुंडेउमारद्धा, चीरिकामुंडा अद्धमुंडिया खंडदाढिगा केसहत्थगया निग्गया ओह सिजंता चेडीहिं ।
तयतरं णारओ उवट्ठिओ । भणिओ य रुपिणीए- -अज ! अलिगभाणग त्थ संवृत्ता । 5 नारएण भणिया – देवि ! किं कीरउ ? जइ पासगयं पुत्तं न याणसि । ततो पज्जुपणेण सकं रूवं दंसियं, पणओ य अंसुपुण्णणयणो । माऊए चिरकालरुद्धं च वाहं मुयंतीए अवतासिउ, 'सागयं पुत्त, जीवसु बहूणि वाससहस्साणि' त्ति अभिनंदिउ, उच्छंगे निवेसाविऊण दिण्णो
I
थो | देविपरियणो य पायपडिओ परुष्णो । णारएण य भणिओ- - मा कुणह कोलाहलं. सुण कुमार ! - न जुज्जइ तुब्भं पागइयपुरिसस्सेव पिउसमीवं गंतुं । पज्जुण्णेण भणियं10 किह उण गंतवं ? । भणइ - देविं हरा, ततो जायवचंदं पराजेऊण (ग्रन्थाग्रम् - २६००) पगासो कुलगरवंदणं करिस्ससि । रुप्पिणीए भणियं - अज्ज ! बलवंतो जायवा. मा कुमारस्स सरीरपीला भविस्सइ. अलमेएण मम पवाएणं ति । नारएणं भणिया-देवि ! न याणसि कुमारस्स पभावं. एस पण्णत्तिपरिग्गहिओ सएण वीरिएण मया य सहाएण समत्थो स पत्थवे जोहे, किमंग पुण जायवे ? मा भाहि, एवंकए उज्जलओ मेलओ होहिति पिया-पु15 ताणं । णारयमयाणुवत्तीए य पडिवन्नं देवीए । विउरूविओ रहो नारदेण, विलग्गा रुप्पिणी सह परिचारिगाहिं । आघोसियं नारएणं महया सण-रुप्पिणी हीरइ, दंसेईउ बलं रुहित्ति । गय-तुरय-रहेहि य निजाया जायवजोहा । पण्णत्तीपभावेण य से पज्जुण्णो कुइ यहिए कुंजर - तुरंग, आउहाणि अमोहाणि । ततो ते अभिभविडं अचएंता विरहा पेच्छगा विवद्विया । वासुदेवो य पत्तो, गहिओ णेण संखो । पण्णत्ती संदिट्ठा पज्जुण्णेणं-वालु20 काएं भरेहिं संखं ति । असद्दो य पविट्ठो [णेण] । ततो सो सरेहिं छाएडं पवत्तो । कुमारो य से खुरप्पऽद्धचंदेहिं खंडाखंडि करेइ । रुसिएण य कण्हेण चक्कं मुक्कं । भीया देवी नारएण भणिया - मुय विसादं, चक्कं कुमारसरीरे णावरज्झइ त्ति । सुदरिसणं पज्जुण्ण रहं पयक्खिणीकाऊण नियत्तं । वासुदेवेण भणियं - अकयकज्जं कीस मम समीवे एसि ? त्ति । चक्काहिट्ठिणा जक्खेण भणिओ-देव ! मा कुप्प, आउहरयणाणं एस धम्मो - ' सत्तू विवाडेयो, 25 बंधू रक्खियवो सामिणो त्ति एस य तुब्भं पुत्तो रुप्पिणीए देवीए अत्तओ नारयरिसिणा अज्ज आणीओ. तस्स य मएण देवी अवहिआ । उवसंतो कण्हो 'करिस्सं ते पूयं पियनिवेद्गस्स' त्ति वोत्तूण संठिओ पीईय पिबंतो विव पज्जुण्णं । नारएण भणिओ - पज्जुण्ण ! भिण्णं रहस्सं चक्करयणेण उवसप्पसु पियरं ति । ततो नारयसहिओ उवगतो त्ति । पणमंतो आणण पिउणा अंकमारोविउ अग्वाओ य सिरे, अभिनंदिओ य महाफ30 लाहिं आसीसाहिं, महया इड्डीए पवेसिओ नयरं । कुलगर-जायवपत्थिव जणनयणमालाविलुप्पमाणरुवो रुप्पिणिभवणं च आइञ्चजसो विव भरह गिहमणुपविट्ठो । ठविओ जुवराया । दुज्जोहणदुहिया अणेण भाणुस्स विसज्जिया । सच्चभामाए विलयाए पूइओ ।
2
१ सेउ बलं भणति गय० शां० विना ॥ २°ए पूर संखं शां० विना ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org