________________
- संस्कृतच्छाया -
मृत्युः शिरसि सुरकराञ्च लोन्मुक्ता, भ्रमद्भमरावलीकलकलैर्वा चालिता सुरकुसुमच्छटा अपतते तावदेवालयात् ॥ ५७ ॥
ર
८२
[ ५८ णचंति फुड ] - अनृत्यतै स्फुटमप्सरसो नभःपैथे स्वेच्छं मिथो मत्सरा दिव्या दुन्दुभयो अध्यनन् गभीरं स्वर्गानिलोद्गुर्णाः, पूर्णा भिन्नकटावटनिर्झरदिग्गज सार्थोद्भटप्रस्फूर्जत्प्रमोद बृंहितमहाघोषैर्विश्वंभरा 1146 11
[ ५९ अट्ठ दाव ] – अष्ट तावन्नृवरस्य कनिष्ठा निष्ठुराट्टहसितातिगरिष्ठाः, दुष्टरुष्टमनसोऽपि प्रविष्टा विष्टरश्रवहता सुरगोष्ठीम् ||५९ ||
[ ६० इअ समुअ ] - इति संभुजसंभारस्फारप्रतापमयातपक्षपितविमतान्धकारो वीरो विशुद्धगुणोत्तरः, बुधजनमनोऽम्भोजवातं निकामविकस्वरम् अकरोत् कुशलालोको लोके मुकुन्ददिवाकरः || ६०॥ [ इति कंसवधे तृतीयः सर्गः ]
[ चतुर्थः सर्गः ]
[ १ तदो अ भोएस ] -- ततश्च भोजेशभुजप्रतापग्रीष्मोष्मभारेण प्रदह्यमानम्, कृष्णाम्बुवाहः खलु कटाक्षलक्ष्मीधाराभिः असेचयत् जीवलोकम् ॥ १ ॥
[ २ धंसं गए ] – ध्वंसं गते कंसनृपे जनानां मनांसि अगाहते
१ [ पतति ]. २ M तावदेव देवालयात्. ३ [ नृत्यन्ति ]. ४ Tomits some portion. ५ M स्वेच्छा. ६ [ ध्वनन्ति ]. ७ M निष्ठुराष्ट. ८ [ स्वभुज ]. ९ [ करोति ]. [० [ सेचयति ]. ११ [ गाहते. ]
Jain Education International
द
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
