________________
અધ્યયન નવમું -ઉ૦ ૨]
૧૮૭
પસાહા પત્તા=શાખામાંથી પ્રશાખાએ (અને તેમાંથી) પત્રો નિહન્તિ-ઊપજે (પ્રગટે) છે, તો તે પછી સે= તે વૃક્ષને ક્રમશઃ પુ' ૨ ં રો =પુષ્પ અને ફળ (તથા ફળમાં) રસ પ્રગટે છે. (ર–૧)
(૪૧૯) વૅ ધર્મમ્સ વિગો, મૂરું પરમો તે મુવો | जेण कित्ति सु सिग्धं, नीसेसं चाभिगच्छ ॥९-२-२॥ વં=વૃક્ષના મૂળની જેમ ધમR=ધ રૂપ પરમકલ્પવૃક્ષનું મૂળ વિનય છે અને સે=તેના પરમો= છેલ્લા લાલ મુણ્ડોમાક્ષ છે, વચ્ચેના સ્કંધ, શાખા વગેરેને સ્થાને દેવભવની પ્રાપ્તિ, મનુષ્યભવ તેમાં આ દેશ, સુકુલમાં જન્મ, દીર્ઘાયુષ્ય, વગેરે મળે છે. માટે વિનય કરણીય છે. તે કેવા કરવા ? તે કહે છે કે-લેન જે વિનયથી સર્વત્ર પ્રશ'સારૂપ િિત્ત-કીર્તિને, દ્વાદશાહગી વગેરે મુબં=શ્રુતજ્ઞાનને, ==અને (બીજુ પણ જે જે) નિë=લાઘનીય (પ્રશસનીય હાય તે) લેસં=સઘળું – સ'પૂર્ણ મિશઇફ પામી શકાય. (૨–૨) (૪૨૦) ને ચંડે મિલ્ થઢે, ટુવ્વા નિયહી સઢે ।
बुझ से अविणीअप्पा, कठ्ठे सोअगयं जहा ॥९-२-३॥ (૪૨૧) વિળયંવિ નો વાળું, ચોબો ઉર્ફ નો ।
दिव्वं सो सिरिमिज्जंति, दंडेण पडिसेहए ॥९-२-४॥ ને અ=અને જે ચંડે=રીસાળ (પી), મિ=અજ્ઞ (હિતવચન કહેવા છતાં રાષ કરનારા અજ્ઞાની), ચન્દ્રે=
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
