________________
અધ્યયન પાંચમું]
૧૧૩
હવે કારણે વસતિ બહાર ભાજન કરવાનો વિધિ કહે છે
(૧૪૨) નિબા બ ગોળવાળો, છિન્ના મુન્નુબં ।
कुट्टगं भित्तिमूलं वा, पडिलेहित्ताण फाअं ॥ १-८२ (૧૪૩) જીવિત્તુ મેહાવી, પરિચ્છન્નમિ સંયુકે ।
નૃત્ય સવમન્તિત્તા, તથ મુનિમ્ન સંગત્ II?-૮। મિત્ર-કદાચિત્ (તપસ્વી હોય, બીજે ગામ દૂર ગયા હાય, કે શ્રમિત અથવા તૃષાતુર થયેા હેાય, તેથી) ગોત્રરો-ગાચરી ગએલા મુનિ ત્યાં જ મુત્તુબં=ભાજન કરવા ઇચ્છે, ત્યારે દામુf=ત્રસ-બીજ વગેરે જીવાથી રહિત હ્રદયં-શૂન્ય ઘર-મઠ વગેરેને, કે તેવું સ્થળ ન મળે તે મિત્તિમૂર્ણ=કાઇની ભીંતના મૂળને (પાછળના દેશભાગને) પદ્ધિત્તિા=નેત્રાથી જોઇ-પ્રમાઈને (૧-૮૨) મેદાના= બુદ્ધિમાન સાધુ અણુમ્નવિદ્યુ= વિશ્રામ કરવાના બહાને તેના સ્વામિની) અનુમતિ મેળવીને (કાઈ ત્યાં ન દેખે એવી વ્યવસ્થા કરીને) હિન્નુમ્નમિ=ઉપર ઢાંકેલા (છાપરાદિવાળા તે સ્થાને) સંવુડે=સંવૃત થઇને (ઉપયોગ પૂર્ણાંક) ધૈર્યા૦ પ્રતિક્રમણ કરીને દૂધાં (ઉપલક્ષણથી)હાથમાં મુખસ્ત્રિકા લઇને સંમત્તિત્તા=વિધિપૂર્વક કાયાને પ્રમાઈને, સંજ્ઞ= સમાધિયુત સાધુ (રાગ-દ્વેષ વિના) મુનિTM=આહાર-પાણી આદિ વાપરે. (૧-૮૩)
[કાઇ તપસ્વીને, વિશિષ્ટ નિર્જરા માટે અભિગ્રહ ધારીને અથવા કોઇ સામાન્ય સાધુને પણ ધારવા કરતાં દૂર અન્ય ગામમાં જવુ*
८
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
