________________
૧૪
[દશવૈકાલિક
પડે, ઇત્યાદિ કારણે આવા પ્રસંગ સંભવિત છે. તથા ભોજન કરતાં કે ગોચરી આલાચતાં પહેલાં મસ્તક વગેરેનું પ્રમાન કરવું જોઈએ. (૧૪૪) તત્ત્વ તે મુનમાળસ્ત, ટ્વિગ *ટલો નિગા ।
तणकटुसकरं वा वि, अन्नं वा वि तहाविहं ॥१-८४॥ (૧૪૫) તે વિવિત્તુ ન નિવિલે, બાવળ ન છન્નુલ | હસ્થ તં મહેળ, ઇરાંતમામે ॥૨-૮ (૧૪૬) પગંતમય મત્તા, વિત્ત હિòદ્દિકા ।
નથ -વિજ્ઞા, ટ્રુથ્વ વિક્રમે ।।૨-૮૬ા ત્યાં ભાજન કરતાં સે-તે સાધુને ભેાજનમાં ગૃહસ્થા-દિના પ્રમાદ વગેરેથી કાઈ તુબં=ઢળીએ, કાંટો, ઘાસતણખલું, લાકડું, સાર-કાંકરે, કે તથાવિધ (તેવુ) ખીજી પણ કંઈ આવ્યું fસા=હોય, (૧-૮૪) તેને
વિત્ત=હાથથી ઉંચકીને ન નિવિવેકે કે નહિ, તથા બાસળ=મેઢેથી ન છx=ફે કે (થૂંકે) નહિ, કિન્તુ તેને હાથ વડે ગ્રહણ કરીને એકાન્તમાં લવમે=જાય, (૧-૮૫) એકાન્તે જઇને’વગેરે ૮૬ મી ગાથાના અર્થ ૮૧ મી ગાથા પ્રમાણે, (૮૬)
હું જ્યાં ત્યાં ફૂંકવાથી કે થૂંકવા વગેરેથી ગૃહસ્થને અપ્રીતિ, પારિષ્ઠાપનિકાસમિતિના ભંગ, અસભ્ય વર્તનથી સંયમની લઘુતા, તથા શાસનની અપભ્રાજના, વગેરે અનેક દેષે સમજવા.]
હવે વસતિમાં ભેાજન કરવાના વિવિધ કહે છે—
(૧૪૭) સિયા ય મિત્રવૂ રૂચ્છિન્ના, સિન્ગમાનમ્ મુન્નુલ । सपिंडपायमागम्म, उंडुअं पडिलेहिआ ||१-८७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
