________________
अवमनिओ सि मित्तय ! जणएण तुमं सुनिठुर-मणेण । तुज्झ कणिट्ठो भाया जुवरज्जे जेण अहिसित्तो ॥ १२७ ॥ माया-वित्ताणि य तुज्झ दंसणं कहवि नेय इच्छंति । वेरिय-सरिसं धारेंति जेण दूर-ट्ठियं निच्चं ॥ १२८ ॥ न य लहसि तुमं गंतुं तीइ दिसाएवि जत्थ तुह जणओ । ता पिउ-परिभूएणं वयंस ! किं तुज्झ जीएंण ? ॥ १२९ ॥ एमाइ-वयण-महु -सप्पि-होमिओ तस्स गुरु-पओसग्गी । जलिओ जम्म-परंपर-निबद्ध-संबंध-जोगेण ॥ १३० ॥ अह सो रोस-वसट्टो पभणइ दंसेहि वेरियं पियरं । दंसेमि अवनाए जेण फलं तस्स पावस्स ॥ १३१ ॥ भणइ तओ जलकंतो सो तुज्झ पिया अणेग-खयरेहिं । रक्खिजइ तिक्खालिय-खग्ग-गयावग्ग-हत्थेहिं ॥ १३२ ॥
अवमतोऽसि मित्रकं ! जनकेन त्वं सुनिष्ठरमनसा । तव कनिष्ठो भ्राता यौवराज्ये येनाभिषिक्तः ।।१२७ ।। मातापितरौ च तव दर्शनं कथमपि नैवेच्छतः । वैरीसद्दशं धारयतो येन दूरस्थितं नित्यम् ॥ १२८ ॥ न च लभसे त्वं गन्तुं यस्यां दिश्यपि यत्र तव जनकः । तस्मात् पितापरिभूतेन वयस्य ! किं तव जीवितेन ? ॥ १२९ ।। एवमादिवचनमधुसर्पिहूतः तस्य गुरुप्रद्वेषाग्निः ।। ज्वलितो जन्मपरंपरानिबद्धसंबंधयोगेन ॥१३० ॥ अथ स रोषवशार्तः प्रभणति दर्शय वैरिणं पितरम् । दर्शयाम्यवज्ञाया येन फलं तस्य पापस्य ॥ १३१ ॥ भणति ततो जलकान्तः स तव पिताऽनेकखेचरैः । रक्ष्यते तीक्ष्णावलीखड्गगदाव्यग्रहस्तैः ॥ १३२ ॥ १. अवमतः = अवज्ञातः । २. यौवराज्ये । ३. जीवितेन । ४. सर्पिः = घृतम् । ५. रोषवशातः । ६. अवज्ञा = अपमानः ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
षोडश: परिच्छेदः
६५५
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
