________________
इय गुरु-वयणं सोउं परिसा सव्वावि तत्थ संविग्गा । दिक्खाभिमुही जाया भीया संसार-दुक्खाण ॥ २२२ ॥ नरवइ-देवीण पुणो विसुद्ध-लेसाहिं वट्टमाणाण । जायं जाई-सरणं ईहापोहं करेंताण ॥ २२३ ॥ सुमरिय-पुव्व-भवाणं आगय-संवेग-भाविय-मणाण । चरणावरण-खयाओ संजाओ चरण-परिणामो ॥ २२४ ॥ तत्तो य अमरकेऊ पुत्तं अहिसिंचिऊण रज्जम्मि । तक्कालुचियं काउं करणिज्जं तिव्व-संवेगो ॥ २२५ ॥ अणुसासिऊण पुत्तं आपुच्छित्ता य परियणं सयलं । कमलावईए सहिओ पव्वइओ गुरु-समीवम्मि ॥ २२६ ॥ सिरिदेवं निय-पुत्तं कुटुंब-चिंताए संठवेऊण । रन्ना सह पव्वइओ धणदेवो भारिया-सहिओ ॥ २२७ ॥
इति गुरुवचनं श्रुत्वा पर्षत् सर्वाऽपि तत्र संविग्ना । दीक्षाभिमुखी जाता भीता संसारदुःखानाम् ॥ २२२ ॥ नरपतिदेव्यौ पुन-विशुद्धलेश्याभि-वर्तमानयोः । जातं जातिस्मरणमीहापोहं कुर्वतोः ॥ २२३ ॥ स्मृतपूर्वभवयो-रागतसंवेगभावितमनसोः । चरणावरणक्षयतः सञ्जातश्चरणपरिणामः ॥ २२४ ॥ ततश्चामरकेतुः पुत्रमभिसिञ्च्य राज्ये । तत्कालेचितं कृत्वा करणीयं तीव्रसंवेगः ॥ २२५ ॥ अनुशास्य पुत्रमापृच्छय च परिजनं सकलम् । कमलावत्या सहितः प्रव्रजितो गुरुसमीपे ॥ २२६ ॥ युग्मम् ॥ श्रीदेवं निजपुत्रं कुटुम्बचिन्तायां स्थापयित्वा । राज्ञा सह प्रव्रजितो धनदेवो भार्यासहितः ॥ २२७ ॥
१. युग्मम् ।
६२८
पञ्चदशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
