________________
अह सो समाणजोव्वणरूवाइसएहिं वरवयंसेहिं। परियरिओ आहिंडइ ईसरलीलं विडंबंतो ॥ १८४ ॥ अह अन्नया कयाइवि वयंसविसरेण परिगओ एसो । नयराओ नीहरिओ पत्तो य मणोरमुजाणे ॥ १८५ ॥ दिट्ठो य तत्थ एगो पुरिसो गुरुसोयपरिगओ तेण ।। वावीतडोवविट्ठो अंसुजलोहलियगंडयलो ॥ १८६ ॥ धणदेवो तं दटुं पुरिसं उप्पनगरुयकारुण्णो । आसन्ने गंतूणं महुरगिराए इमं भणति ॥ १८७ ॥ को सि तुमं कत्तो वा किं वा ते सोयकारणं भद्द ! ? । एवं च तेण भणिओ सो पुरिसो एवमुल्लवइ ॥ १८८ ॥ कह तम्मि वजरिजइ दुक्खं गुरुदुक्खपीडियमणेहिं । न कुणइ जो पंडियारं न य दुहिओ अहव जो होइ ? ॥ १८९ ॥
अथ स समानयौवनरूपातिशयै -वरवयस्यैः । परिवृत आभ्राम्यति ईश्वरलीलां विडम्बयन् ॥ १८४ ॥ अथान्यदा कदापि वयस्यविसरेण परिगत एषः । नगरान्निसृतः प्राप्तश्च मनोरमोद्याने ॥ १८५ ॥ दृष्टश्च तत्रैकः पुरुषो गुरुशोकपरिगतस्तेन । वापीतटोपविष्टोऽश्रुजलौघलिप्तगण्डस्थलः ॥ १८६ ॥ धनदेवस्तं दृष्ट्वा पुरुषमुत्पन्नगुरुककारुण्यः । आसन्नं गत्वा मधुरगिरेदं भणति ॥ १८७ ॥ कोऽसि त्वं कतो वा किंवा ते शोककारणं भद्र ! । एवञ्च तेन भणितः स पुरुष एवमुल्लपति ॥ १८८ ॥ कथं तस्मिन् कथ्यते दुःखं गुरुदुःखपीडितमनोभिः । न करोति यः प्रतिकारं न च दुःखितोऽथवा यो भवति ॥ १८९ ॥ १. स्वेच्छया परिभ्रमति । २. वयस्यविसरेण = मित्रसमूहेन । ३. वापीतटोपविष्टः । ४. प्रतिकारम् = उपायम् ।
३२
प्रथमः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
