________________
ता किं इमा मर्यच्चिय किंवा सेजियत्ति जाव पुलएइ । ताव य तुहमुहसंठियविसफलखंडेण विन्नायं ॥ २१० ॥ अइतिव्वविसवियारा जाया ओ अचेयणा इमा बाला । तो नेऊण सट्टाणं करेमि एईइ तेगिच्छं ॥ २११ ॥ इय चिंतिय सुरसुंदरि ! गहिऊण तुमं समागओ एत्थ । सिट्ठो पुव्वुद्दिट्ठो वुत्तंतो तेण मह सव्वो ॥ २१२ ॥ भणिया य अहमिमेणं ढोऍसुं तमंगुलीययं सिग्घं । विज्जापयाणसमए ताएण समप्पियं जं तु ॥ २१३ ॥ तं दिव्यमणिसेणाहं निवारणं सयलदोसपसरस्स । उवलद्धपच्चयं पुण विसेसओ विससमूहम्मि ॥ २१४ ॥ युग्मम् ॥
भणिया खयरकुमारा पूयासामग्गियं लहुं कुणह । एयं पउणीकाउं जिणपूयं ताहि काऊण ॥ २१५ ॥
तस्मात्किमियं मृता चैव किंवा सजीवेति यावत् पश्यति । तावच्च तवमुखसंस्थितविषफलखण्डेन विज्ञातम् ॥ २१० ॥ अतितीव्रविषविकारात् जाता ओ अचेतनेयं बाला । ततो नीत्वा स्वस्थानं करोमि एतस्याश्चिकित्साम् ॥ २११ ॥ इति चिन्तयित्वा सुरसुन्दरि ! गृहीत्वा त्वां समागतोऽत्र । शिष्टः पूर्वोदिष्टो वृतान्तस्तेन मम सर्वः ॥ २१२ ॥ भणिता अहमनेन ढौकय तमङ्गुलीयकं शीघ्रम् । विद्याप्रदानसमये तातेन समर्पितं यत्तु ॥ २१३ ॥ तं दिव्यमणिसनाथं निवारणं सकलदोषप्रसरस्य । उपलब्धप्रत्ययं पुनः विशेषतो विषसम् ॥ २१४ ॥ युग्मम् ॥ भणिताः खेचरकुमाराः पूजासामग्री लघु कुरुत ।
एतां प्रगुणीकृत्य जिनापूजां तदा कृत्वा ॥ २१५ ॥
१. मृता २. सजीवेति । ३. तेगिच्छं = चिकित्साम् । ४. ढौकय = आनय । ५. सनार्थ = सहितम् ।
५००
Jain Education International
द्वादशः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
सुरसुन्दरीचरित्रम्
www.jainelibrary.org
