________________
सयलस्स परियणस्स य पुरस्स सामंतमंतिवग्गस्स । कस्स व न होज्ज तोसो पुत्तय ! तुह जम्मसमयम्मि ॥ २३८ ॥ दुव्विहियविहिविहाणा पडियाए भीसणे य रन्नम्म । जाओ सि मज्झ पुत्तय ! करेमि किं मंदभग्गा हं ? ॥ २३९ ॥ जायम्मि तुमे पुत्तय ! रनंपि हु संपयं इमं वसिमं । नट्टं भयं असेसं उच्छंगगए तुमे वच्छ ॥ २४० ॥ तुह मुहपलोयणेणं संपन्नमणोरहा भविस्सामि । रविकरपहयंधयारे जायम्मि दिणम्मि सकयत्था ॥ २४१ ॥ एमाइ भणंतीए पेहसमखिन्नाए नीसहंगाए । वियणाविगमाओ तहिं समागया मे तहिं निद्दा ॥ २४२ ॥ तत्तो खतराओ पडिबुद्धा झत्ति मंदभग्गा हं । केणावि हु उल्लवियं एवं सद्दं सुणेऊणं ॥ २४३ ॥
सकलस्य परिजनस्य च पुरस्य सामन्तमन्त्रीवर्गस्य । कस्य वा न भवेत्तोष: पुत्रक ! तव जन्मसमये ॥ २३८ ॥ दुर्विहितविधिविधानात् पतिताया भीषणे चारण्ये |
जातोऽसि मम पुत्रक ! करोमि किं मन्दभाग्याऽहम् ? ॥ २३९ ॥ जाते त्वयि पुत्रक ! अरण्यमपि साम्प्रतमिदं वसतिम् । नष्टं भयमशेषमुत्सङ्गगते त्वयि वत्स ! ॥ २४० ॥ तव मुखप्रलोकनेन संपन्नमनोरथा भविष्यामि । रविकर प्रहतांऽधकारे जाते दिने सकृतार्था ॥ २४१ ॥ एवमादि भणन्त्या पथिश्रमखिन्नया निःसहाङ्गया । वेदनाविगमात्तत्र समागता मां तदा निद्रा ॥ २४२ ॥ ततः क्षणान्तरतः प्रतिबुद्धा झटिति मन्दभाग्याऽहम् । केनाऽपि खलूल्लपितमेतद् शब्दं श्रुत्वा ॥ २४३ ॥ १. भग्गं=भाग्यम् । २. पथिश्रमखित्रया |
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
दशमः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
४२१
www.jainelibrary.org
