________________
संपत्ता तेण तओ घित्तूणं तयं कमेण नीहरिओ । वज्जरइ राय ! एत्थं अन्नावि हु अच्छए जुवई ॥ १६१ ॥ युग्मम् ॥ आभट्ठावि न भासइ भएण कंपंततणुलया वरई । एयं निसम्म रन्नो फुरियं अह दाहिणं नयणं ॥ १६२ ॥ अह विम्हिएण रन्नो विचिंतियं किं हविज सा देवी । अहवा इह अडवीए देवीए संभवो कत्थ ? ॥ १६३ ॥ अहवा कम्मवसाणं सत्ताणं नवरि एत्थ संसारे । भवियव्वयावसेणं नत्थि तयं जं न संभवई ॥ १६४ ॥ जइ सा हविज देवी ता सुंदरमेव, कावि अह अन्ना । तहवि हु उत्तारिजउ करुणामूलो जओ धम्मो ॥ १६५ ॥ इय चिंतिउण रन्ना भणिओ पुरिसो तयंपि कड्डेहि । अह सो रज्जूइ पुणो पुरिसो कूवम्मि ओइन्नो ॥ १६६ ॥ संप्राप्ता तेन ततो गृहीत्वा तकां क्रमेण निःसृतः । कथयति राजन् ! अत्राऽन्याऽपि खल्वास्ते युवती ॥ १६१ ॥ युग्मम् ॥ आभाषितापि न भाषते भयेन कम्पमानतनुलता वराकी । एतद् निशम्य राज्ञः स्फुरितमथ दक्षिणं नयनम् ॥ १६२ ॥ अथ विस्मयेन राज्ञा विचिन्तितं किं भवेत् सा देवी । अथवा इहाटव्यां देव्याः संभवः कुतः ? ॥ १६३ ॥ अथवा कर्मवशानां सत्त्वानां नवरमत्र संसारे । भवितव्यतावशेन नास्ति तद् यन्न संभवति ॥ १६४ ॥ यदि सा भवेत् देवी तर्हि सुन्दरमेव, काप्यथान्या । तथापि खलु उत्तार्यतां करुणामूलो यतः धर्मः ॥ १६५ ॥ इति चिन्तयित्वा राज्ञा भणितः पुरुषः तकामपि कर्ष । अथ स रज्वा पुनः पुरुषः कूपेऽवतीर्णः ॥ १६६ ॥ १ आभाषितापि । २ अवतीर्णः । * निलीना ।
४०८
दशमः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
